آستانه اشرفیه

آستانه اشرفیه (به گیلکی: أسسؤنه) یکی از شهرهای استان گیلان و مرکز شهرستان آستانه اشرفیه است.

موقعیت جغرافیایی

آستانه اشرفیه در ۳۵ کیلومتری رشت واقع است و فاصلهٔ آن تا شهر لاهیجان ۷ کیلومتر است. همچنین از شمال به بندر کیاشهر و به فاصلهٔ ۱۷ کیلومتری قراردارد.

شهر آستانه به عنوان پایتخت و مرکز مذهبی سرزمین گیلان نیز شناخته شده است. این شهر علاوه بر موقعیت جغرافیایی مناسب خاک بسیار حاصل‌خیزی نسبت به شهرهای مختلف گیلان دارد به دلیل داشتن رود خانهٔ سفیدرود در دل خود، زیرا این رودخانهٔ با ارزش، آبرفت‌های خوبی را با خود می‌آورد. به همین دلیل باغ‌های کشاورزی در کنارهٔ سفیدرود در این شهر به وفور دیده می‌شود. یکی از مزیت‌هایی که رودخانهٔ سفید رود به این شهر می‌دهد، عدم سیلاب در این شهر است. زیرا باوجود باران‌های فراوانی که در طول زمستان و پاییز می‌بارد؛ سفیدرود آب‌ها را به سمت خود کشیده و به دریا می‌راند. همچنین در کشور قزاقستان نیز شهری به این نام وجود دارد در گذشته این شهر در ساحل سمت چپ سفیدرود قرار داشت اما با تغییر مسیر این رودخانه هم‌اکنون در سمت راست این رودخانه قرار گرفته‌است

کشاورزی

بادام زمینی، ابریشم، برنج، چای و حبوبات از مهم‌ترین محصولات آستانه هستند که سه محصول بادام، ابریشم و برنج آستانه از شهرت جهانی برخوردار است و از مرغوبترین انواع آن است.

۹۰ درصد بادام زمینی کشور در آستانه اشرفیه تولید می‌شود. در حالی که در ایران بادام زمینی فقط به صورت آجیل استفاده می‌شود در کشورهای پیشرفته از این محصول برای تولید حدود ۲۰۰ محصول آرایشی، بهداشتی و غذایی استفاده می‌شود. مصرف بادام زمینی برای پیشگیری از بیماری‌های قلبی – عروقی – سرطان و آلزایمر بسیار مؤثر است.

وجه تسمیه

نام پیشین این شهر ظاهراً کوچان یا کُچان بوده و نام های چورکوچان، سیاکوچه و کوچسفهان که در نزدیکی شهر آستانه کنونی قرار دارند، یادآور نام پیشین این شهر است، به ویژه نام «چؤرکۊچان» خود نشان می‌دهد که روزی روستایی به نام کوچان در این محل بوده و سپس خراب شده و در کنار آن، شهر امروزی را ساخته‌اند و آن را کوچان خوانده‌اند، زیرا چورکوچان از دوپاره «چؤر» که در زبان گیلکی به معنی خراب، بایر و زمین متروکه است و «کۊچان»، نام پیشین شهر آستانه اشرفیه است، که مردم به این محل کوچ کرده بودند، از این رو آن را کوچان خوانده‌اند. این شهر در زبان گیلکی به «پیله آستانه» یا «پیله أسسؤنه» به معنی آستانه یا زیارتگاه بزرگ نیز سرشناس بوده است.

از آن جا که سید جلال‌الدین اشرف، فرزند موسی کاظم پس از نبرد با دشمنان برادر خود، علی بن موسی الرضا در نواحی کوچان و لاهیجان کشته می‌شود و در کوچان به خاک سپرده می‌شود، اندک اندک نام کوچان به پیله أسسؤنه، أسسؤنه و سرانجام آستانه اشرفیه تغییر می‌یابد.

آرامگاه محمد معین
آرامگاه محمد معین، گردآورنده فرهنگ فارسی معین، ادیب و لغت‌شناس ایرانی در این شهر در کنار حشمت‌رود قرار دارد.

پل خشتی نیاکو نماد هنر معماری و توانمندی گیلانیان

این پل که قدمت آن به قرن هشتم هجری بر می‌گردد در گذشته بر سر راه رشت به لاهیجان در روستای نیاکو واقع شده بود.

پل خشتی که در اصطلاح محلّی «خشت پل» گفته می‌شود ۵۰ متر طول و ۵ متر و ۸۰ سانتیمتر عرض دارد.

در دو طرف پل جان پناهی به عرض ۲۷ سانتی‌متر و ارتفاع ۶۰ سانتی‌متر قرار دارد.

سنگ‌فرش کف پل با ۴۷۰ سانتی‌متر قطر استحکام بسیار زیادی دارد به طوری که پس از سال‌ها عبور انسان‌ها و وسایل نقلیه قدیمی و جدید هنوز پا بر جاست. بلندی طاق اصلی پل خشتی نیاکو تا سطح آب ۶ متر است که ۲ طاق کوچکتر در دو طرف این دهانه استحکام پل را بیشتر می‌کند.

این پل که در فهرست آثار ملّی ایران ثبت شده‌است پس از ساخته شدن جاده ارتباطی جدید رشت به لاهیجان از مسیر اصلی خارج شده‌است و هم‌اکنون در داخل روستای نیاکو از توابع شهرستان آستانه اشرفیه مورد استفاده مردم این روستا قرار می‌گیرد.

با توجه به اهمیت میراث فرهنگی به نظر می‌رسد باید برای حفظ این اثر معماری از خطر تخریب، تلاش‌های بیشتری صورت بگیرد.

آثار تاریخی

مهم‌ترین اثر تاریخی و دیدنی این شهر همان بقعه سیدجلال‌الدین اشرف است. این بنا را ظاهراً نخستین‌بار در ۳۱۱ق/۹۲۳م گوهرشاد خانم دختر کیارستم بنا نهاد و زینت کرد. به روایت نویسنده کتاب سفرنامه استرآباد و مازندران، در ۱۲۷۵ق/۱۸۵۸م هنگامی که می‌خواستند این آستانه را که خراب شده بود دیگربار بسازند به کتیبه‌ای دست یافتند که در آن نام گوهرشاد خانم را که در سال یاد شده این بنا را تعمیر کرده و ساخته، آمده بوده‌است. اما این روایت را دیگر اسناد تاریخی تأیید نکرده‌اند. پس از ۱۲۷۵ق/۱۸۵۸م چندبار دیگر بنای این بقعه گرفتار سیلاب‌های سفیدرود گردید و یکسره از میان رفت.

آخرین‌بار در ۱۳۵۰ش این بقعه را که خراب شده بود به‌طور کلی تجدید بنا کرده‌اند، گنبد قدیم را از بین برده و گنبد جدیدی بر روی آن ساخته‌اند. در نقشه فعلی، مسجدی که معروف به مسجد جنب حرم است. در حد شمالی امام زاده قرار دارد. مساحت فعلی آن ۸۸/۰۴۹‘۳ مـ ۲ است که از این مقدار ۰۱۶‘۱ مترمربع آن موقوفه مدرسه جلالیه است.

در ساختمان این امامزاده سابقاً مناره‌ای نیز وجود داشته‌است، اما در بنای فعلی آن مناره وجود ندارد. در بازسازی نهایی ضریح جدیدی نیز برای آن ساخته و ضریح قدیم را به امامزاده آقاسیدمحمد برده‌اند.

از دیگر بناهای تاریخی این شهرستان، بقعه آقا سید محمد بن امام جعفر صادق در آستانه اشرفیه، بقعه آقاسیدحسن بن امام موسی‌کاظم در دهکده سیاه کوچه آستانه، بقعه آقاسیدمحمدبن امام‌رضا در کماچال آستانه، بقعه آقاپیر مزار در نیاکوی آستانه و چندین بقعه دیگر در روستاهای این شهرستان و نیز مسجد دهشال است.

صنعت
در سطح شهرستان ۴ کارگاه صنعتی وجود دارد که مهم‌ترین آن‌ها کارخانه تولیدی پارچه سیمین بافت است که در ۴ کیلومتری آستانه اشرفیه در روستای نازک‌سرا قرار دارد. نیز یک کارخانه پلاستیک‌سازی در جاده کمربندی آستانه و یک کارخانه فرغون‌سازی در ۳ کیلومتری جاده بندر کیاشهر قرار گرفته‌است. شرکت تولیدی گیلان مرغ نیز از مؤسسات با اهمیت این شهرستان است که به زودی آماده بهره‌برداری مجدد می‌گردد. همچنین در آستانه اشرفیه تعداد زیادی کارخانه چوب‌بری و برنج‌کوبی وجود دارد. در ۱۳۶۳ش در شهر آستانه، ۸۹۱‘۵ رأس گوسفند، ۳۲۱‘۱ رأس بز و بزغاله، ۹۶۵‘۳ رأس گاو و گوساله پرورش یافته‌است.