آواز کوچک

آواز کوچک-برای میرزای بزرگ

 

 

جنگل ترنم میکند آواز کوچک-

درگوش سبز وگوشه زیبای ایران

 

توسکا حدیث عشق میخواند به غمزه

بارقص باران درحریم سبز گیلان*

 

برجای پای استوارمرد بنگر

-روئیده از رسم بزرگی سرو ولاله

 

محراب جنگل ازشمیم سجده او

عطر علف پیچیده درقاب کلاله *

 

موزر صدای حق پرست مرد جنگل

جنگل فدای یادروی حق پرستش

 

تا نقش پای اجنبی دردامنش بود

جنگل نشین بود وبلا درچشم مستش*

 

نام تو”کوچک” بود وبیزار از تکلف

کوچکتر ازآنم که جویم شاخ وبرگت

 

درصبح سبزو صحبت هرسروآزاد

خوانم به آوازی دگر “میرزا” بزرگت*

 

برشاخه سبزوبلند افرای گیلان

تزرو” بدوراز هرملالت آرمیده

 

آوازه ات برگوش هربازشکاری

“آنسوی صحرا خدا”شیوا رسیده*(م امید)

 

 

تویادگار گیله مردان بزرگی

ای گیل دل افروز ما-میرزاکوچک خان

 

نام بلندت می درخشد چون ستاره

برپهندشت سبز وبی همتای ایران*

 

 

سرودی از:”روشن فومنی”مشهدتیرماه۱۳۷۸

 

 

یک پاسخ ارائه کنید