راهنمای گویش شناسی

گویش‌شناسی علم بررسی گویش‌هاست. اگر این شاخه از زبان‌شناسی با روش علمی همراه نباشد؛ چندان کارآمد نخواهد بود. نابسامانی‌ها و روش‌های ذوقی در این حوزه، تا این دهه، مانع توفیق در گویش‌شناسی بوده‌است. اگر بتوان روش علمی، منسجم و یکسانی برای پژوهش‌های گویشی به کار گرفت؛ می‌توان به ثبت و ضبط گویش‌ها و نیز ماندگاری آنها برای تحلیل و بررسی در آینده بیشتر امیدوار بود. در این پژوهش سعی شده‌است با استفاده از روش‌های علمیِ ثبت و ضبط گویش‌ها، راهنمایی برای گردآوری تعدادی از گویش‌های ایرانی ارائه شود. مثال‌های این تحقیق بیشتر از گیلکی، تاتی و تالشی است؛ اما برای اغلب گویش‌های ایرانی می‌تواند مفید باشد. این راهنما برای پژوهشگرانی تهیه شده‌است که کمتر با گویش‌شناسی آشنا هستند و هیچ الگویی برای تحقیق پیش رو ندارند. بخش‌های این اثر به گونه‌ای طراحی شده‌است که می‌تواند جوابگوی پرسش‌های محققین در اغلب بخش‌های یک تحقیق گویشی باشد.

پدیدآورندگان : جهاندوست سبزعلیپور