رحمت موسوی

رحمت موسوی شاعر معاصر گیلان سال ۱۳۱۵ در شهر رشت و در خانواده ای اهل شعر و ادب به دنیا آمد .او تحصیلاتش را در زادگاه خود رشت به پایان رساند و در رشته ادبیات دانشگاه تبریز شروع به تحصیل کرد ؛ پس از مدتی کلاس درس و دانشگاه را رها کرد و به شهر رشت باز گشت وبه شغل معلمی پرداخت . خود وی در باره علت انصراف از دانشگاه و تحصیلاتش می گوید : « در شهر تبریز مشغول به تحصیل بودم تا اینکه روزی به در خانه استاد شهریار رفتم تا با ایشان از نزدیک دیداری داشته باشم. هفت ، هشت روزی را به در منزل استاد می رفتم و از اهل منزل تقاضای دیدار با ایشان را می کردم ؛ اما کسی به من اجازه ورود نمی داد. روز آخر استاد صدای مرا از کوچه شنید و به خانواده شان گفت مرا به اتاقش راهنمایی کنند. و این گونه شد که آشنایی من با استاد شکل گرفت و ایشان شنونده اشعارم شدند . همین دیدار ها باعث شد که قید دانشگاه را بزنم و به رشت باز گردم و بیش از پیش به سرودن غزل بپردازم » . رحمت موسوی فعالیت ادبی اش را از سال های ۳۴-۱۳۳۳ با نشریاتی نظیر هفته نامه ادبی سایبان به مدیریت عبدالحسین ملک زاده و هفته نامه روئین به سرپرستی جهانگیر سر تیپ پور آغاز کرد و بتدریج شهرت سروده های این شاعر معاصر به پایتخت نیز رسید و نشریاتی مانند یغما ، فردوسی ، سیاه و سپید ، حافظ ، آیندگان و … به چاپ سروده های وی همت گماشتند. از جمله ویژگی های شعری رحمت موسوی به کارگیری واژه های گیلکی و اِلِمان های مربوط به طبیعت سرسبز استان است ؛ نظیر کاربرد اماکن مشهور رشت ، ماهی سفید ، جنگل ، دریا ، سبزه ، رود و… است.

آثار :

مجموعه شعر گلدسته های رحمت( ۱۳۴۳)
باران رحمت(۱۳۴۵)
ارمغان رحمت (۱۳۴۷)
غزاله های غزل ( غزلیات ۷۰ سال شاعران گیلان )سال ۱۳۷۰
گیله سو ( مجموعه مقالات ) سال ۱۳۷۱