شعر 3-1
بمناسبت 8 مارس
روز جهانی زن
هیستا کونه شعرا
خیابان افتاب پردیچین
تی لچکا دود
راکا لچه یا
تی مؤ
کؤلکالا کون
دوبارده با وئر بزنیم
بی مانگه تاو اسمان ِگؤرتکا.
برگردان :
غروب خیابان/ خیس می کند شعر را/ روسری ات را بر انتهای چوب نازکی ببند/ مویت را پریشان کن/دوباره باید عبور کنیم/ از اذرخش اسمان ِ بی مهتاب.