شعر 9-3
آسمان
خوو دیلا اورشین زیی
وارش
تورا بوسه
توسه دارانه دوسکول زیی
من
ای لا پیران
هیست
ای لنگه پا
تی سیویده دسمال می‌‌دیله سر
تی سیا چومانه ناجه آرا
وشتن‌درم
برگردان:
آسمان/جان خود را برمی‌آشفت/باران/دیوانه‌وار/درختان توسکا را پس می‌زد/من/فقط با تک پیراهنی به تن/خیس/ایستاده روی یک پا/دستمال سفید تو روی قلبم/ با حسرت چشم‌های سیاه تو/می‌رقصم/
