لاجونی گَب/ واژه های اصیل لاهیجانی26

لاجونی گَب/ واژه های اصیل لاهیجانی
به قلم؛ محمود اصغری
نویسنده کتاب نگاهی به مردم شناسی لاهیجان

وا-ویجه= جقور-بقور/ سرخ کردن جگر سفید و جگر سیاه در روغن

_ جَرزَن=  جارچی
_ جَر- زئین=  جارزدن
_ دَادوفریاد=  جارو جنجال
_ جوم= جام
_ حَی-وون=  حیوان
_ جُن-گیتئن=  جان گرفتن
_ جا-دکَتَن=  جاگرفتن
_ تَلَا-فی= جبران
_ جوبرون – گودَئن=  جبران کردن
_ سیوا-سیوا=  جدا-جدا
_ اور-زه=  جُربُزه
_ په-ره-بوئن=  جِر خوردَن
_ په-ره-گودئن=  جِر دادن
_ لا=  جِرز
_ دَبه- گیتَن=  جِرزدن
_ داغوله- گیتئن=  جِرزدن
_ قُورْت=  جُرعه
_ جورْم=  جٍُرم سیگار و مانند آن
_ دریده=  گستاخ
_ توندا- بوئن=  جِرَی شدن
_ جیزَ- ویز- گودئن = جِزجِز کردن(آوای ویژه انداختن جیزی در روغن داغ)
_ جیزه-ویلی- گودئن=  جیز-جیز کردن(سوزش کردن زخم)
_ جی-جی-لیس(جیز غَله) =  جزغاله
_ میئن-پُشته=  جزیره
_ وا-مَتَن= جستجوکردن
_ ای را-اورا=  جَسته، گریخته
_جه-وه=  جعبه
_ تَقَلوب گودَن= جعل کردن
_ تقل-لوبی=  جعلی
_ زاک= جَقله
_ وا-ویجه=  جقور-بقور(جگر سفید و سیاه خُرد شده، که باروغن سرخ شود)