لاجونی گَب/ واژه های اصیل لاهیجانی44

لاجونی گَب/ واژه های اصیل لاهیجانی
به قلم؛ محمود اصغری
نویسنده کتاب نگاهی به مردم شناسی لاهیجان

ده-شی = ده شاهی/ یک ریال، ٢٠ شاهی است.

_ دودیل=  دو دل (در تردید)
_ دودیل- بوئن=  در تردید بودن
_ تُدَن=  دورانداختن
_ دور- شُن=  دوررفتن
_ فودَن= دورریختن
_ دورَ- گودَن=  دورکردن
_ دوُ-ره- گودَن=  دوره کردن/ دور کسی را گرفتن
_ قُرقُری-صَدَ=  دورَگه
_ ای طرف-اوطرف=  دور و وَر/ اطراف
_ جَهَندَم=  دوزخ
_ دُوْ-زِئن=  دویدن/ دوْ زدن
_ دوعَبسی=  دوعباسی (پول قدیم)
_ اَوْ دوغ=  دوغاب
_ دُ- زَر=  دوقران
_ دور-ییَل=  دوقران و نیم(دوقران و ده شاهی)
_ کژ-دوک=  دوک پشم ریسی
_ هَچَم-هَچَم=  دولا-دولا
_ هَچَم-سَن=  دولا شدن
_ هَچَه- مو-نئین=  دولا کردن
_ خَکَ-خول=  گِردوخاک
_ دو- نیصف=  دونیم
_ دو-نیصف گودئن=  دونیم کردن
_ دیْهَت=  ده
_ دَهَن=  دهان
_ یک تومُن=  ده ریال
_ دَ-شی=  ده شاهی (یک ریال، بیست شاهی است)
_ طبل=  دَهُل
_ طبل زن=  دَهُل زن
_ دَ-لُون=  دهلیز
_ دَهَن- واگودئن=  دهان بازکردن
_ وَل-چَکَن=  دهن دریده
_ هَدان- کَس=  دهنده