چیسی تو!/ چه هستی تو
ﻧﯿﮕﺎ ﺑﻮﮐﻮﺩﯼ ﻣﺮﺍَ
ﺷَﻮﺍﻟﻪ ﺍﯼ ﺑَﻮﺍﺭﺳﺘﻪ
ﭼﯽ ﺁﺗﺸﯽ ﺑﯿﮕﯿﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺟﺎﻧﻪ
ﺟﻪ ﻣﻦ ﺩَﻭﺍﺭﺳﺘﻪ
ﻟﻮﭼﺎﻥ ﺑﺰﻩ ﺍﯾﯽ ﻭ ﻣﺤﻞ ﻧﻨﺎﯾﯽ
ﺑﻮﺷﻮﯾﯽ
ﻣﯽ ﭼﻮﻡ ﺩَﻭﺳﺘﻪ ﺑﻮﺑﻮﺑﺴﺘﻪ
ﻣﯽ ﺩﯾﻞ ﻧﯿﺎﺭﺳﺘﻪ
ﮐﺮﺑﯿﺖ ﭼﻮﻟﯽ ﻣﺎﻧﺴﺎﻧﯽ
ﺑﻮﺳﻮﺧﺘﻢ ﻭ ﺑﭽَﻤﺴﺘﻢ
ﻣﯽ ﻧﺎﺟﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻭَﻻَ ﮔﯿﻔﺖ
ﺑﺎﺫﻭﻥ ﻓﻮﮔﻮﺭﺩﺳﺘﻪ
ﺗﻮ ﺁﺗﺸﯽ، ﺣُﺒّﯽ، ﺗﻮﻗﺎﯾﯽ، ﻋﺸﻘﯽ
ﺑﻪ ﮐﻮ ﺯﺑﺎﻥ ﺩﻭﺧﺎﻧﻢ ﻣﻦ
ﺣﻮﺍﺱ ﻧﻤﺎﻧﺴﺘﻪ
ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻥ:
ﻧﮕﺎﻫﻢ ﮐﺮﺩﯼ
ﺷﻌﻠﻪ ﺍﯼ ﺑﺎﺭﯾﺪ
ﭼﻪ ﺁﺗﺸﯽ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﺍﻓﺘﺎﺩ
ﺍﺯﻣﻦ ﮔﺬﺭ ﮐﺮﺩ
ﻟﻮﭼﺎﻥ ﺯﺩﯼ ﻭ ﺍﻋﺘﻨﺎﯾﯽ ﻧﮑﺮﺩﯼ
ﺭﻓﺘﯽ
ﭼﺸﻤﻢ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪ
ﺩﻝ ﻃﺎﻗﺖ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩ
ﻣﺜﻞ ﭼﻮﺏ ﮐﺒﺮﯾﺖ
ﺳﻮﺧﺘﻢ ﻭ ﺧﻢ ﺷﺪﻡ
ﺧﺎﻧﻪ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯾﻢ ﺷﻌﻠﻪ ﻭﺭ ﺷﺪ
ﺑﻌﺪ ﻓﺮﻭ ﺭﯾﺨﺖ
ﺗﻮ ﺁﺗﺸﯽ، ﺣُﺒّﯽ، ﺗﻮﻗﺎﯾﯽ، ﻋﺸﻘﯽ
ﺑﻪ ﮐﺪﺍﻡ ﺯﺑﺎﻥ ﺻﺪﺍﯾﺖ ﮐﻨﻢ
ﺣﻮﺍﺳﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ( ﺑﺮﺍﯾﻢ)
ﻟﻮﭼﺎﻥ: ﭘﺸﺖ ﭼﺸﻢ ﻧﺎﺯﮎ ﮐﺮﺩﻥ
