تِه غورصه پارپاره یه مه دیل دیلا پینیک …

کلّه مائی خوره رشتی مَرَ گوفتید من بوگو…

علفان زار بزئید دشتا علفزار چاکودید ! &…

جه سئلی سورخه ، دیمه کول آمِه شین ببوست…

کولا بنابون مِه سرا باده دس درد نوکُنه …

حیفه بـاهار بـایه ، اَمـان خوشکه دار بب…

مه ایتا رفِق که سالانه سال بؤ تهران ایس…

خَصه بخت « اوشکول » خوفته داره آغوز مغز…

وانَوَرس چی کودان دری با ایجازه چَف و ا…

ایتا همساده پسر دارَم ،خایلی چاخانه! ای…