برچسب اهل رشت

ناجه، قُرقُر، دیل کراَ هَل‌هَل زَنِه دیفارِ دس بی‌جانِ نُخطه، دارِه هف‌دونیا گب، پرگارِ دس کخ‌باوَ…

آفتِ هَرزرفتَن در مهمان‌سَرای بی‌حسابی ارتفاعِ رهیدن را ربود و زمان- با نسبیَتِ گریز، آماده‌ی گسست…

سر دوَسته حوضٚ جاَ تا دیل نخواسته سرفاکش بیرون باموم می میجیک وازا نوبوسته بیشتاوستم- کوئنه غوغا ه…

گفتم ننوازید که من نیمه‌ی سازم بی‌پرده نخوانید مرا تا بنوازم در دام ِ نواها اگر از پوشش ِ آوا- رنگ…