‍ایلیا ره

ترا
دینمه
تومامه چوم دکفان
شوروما وئر زنی
کرجی سوارا بی
” اهای
هوی
هویه
می ستاره
بوشو
کویه؟”*

شبا
وئر بزه داره / او
اوخوس
کی
ویریس بو
راسر
ورق زنه
وندانا
عالمه وؤتا

عورا بوده موسافران

تو
نیسایی تلارسر
من
هرایمه
هوزارمه
می دس ^ سر
شتراخ شتراخ ^
اسبا شور وارش بمانسته داره.

برگردان :

برای ایلیا

تو را/ می‌بینم/ در تمامی چشم انداز‌ها
از مه عبور می‌کنی/ سوار قایق می‌شوی
“اهای/هوی/ هویه
ستاره‌ام / کجا رفت؟”*
از شب/ عبور کرده است/ ان کابوس
که/ طناب بود/ سر راه
ورق می‌زند/ گرداب‌ها را/ جهان متن را
عریان شده‌اند/ مسافران
تو/ نیستی در بالکن
من/ فریادم/ فریادی ضجه الود
روی دست من/ صدای شتراخ شتراخ ِ/باران سیل اسا باقی مانده است.

#کلن_المان تیر ماه ۱۴۰۰

*بینامتنی وام گرفته از زنده یاد ولی مظفری کجیدی