حرف اضافه «با» در زبان گیلکی
⚡️ حرف اضافه «با» در گویش‌های مختلف زبان گیلکی عبارتند از:
✔️ أرا/ أمرأ/ مرأ/ همأ/ همرأ
✔️ جا/ جه
💡 حرف‌های اضافه در زبان گیلکی به صورت *پس‌آیند در جمله قرار می‌گیرند.
🔰 یک مثال از گۊیش‌های مختلف زبان گیلکی:
🔵 رۊبار: ده نُتؤنم «ته جا» زندگی بُکُنم
🔵 جعفرآباد: دی نتانم «تی أرا» زیندگی بؤکۊنم
🔵 رشت: ده نتانم «تی أمرأ» زیندگی کۊدن
🔵 شفت: ده نتانمه «تی مرأ» زیندگی کۊدن
🔵 لاجؤن: ده مننم «تی همأ» زیندگی بکۊنم
🔵 چابؤک: دئه نؤتۊنم «تی همرأ» زیندگی بؤکۊنم
🔵 آمل: دیئر نتۊمه «ته جا» زندگی هاکنم
🔵 ساری: دیگه نتۊمبه «ته جه» زندگی هاکنم
(فارسی: دیگه نمی‌تۊنم «با تؤ» زندگی کنم)
*
⚡️در زبان گیلکی حرف‌های اضافه به‌صۊرت «پس‌آیند» در جمله قرار می‌گیرند.
💡 «حرف اضافه» را بسته به مؤقعیت آن می‌توان به دؤ گۊنهٔ «حرف اضافه پیشین» و «حرف اضافه پسین» تقسیم کرد. حرف اضافه پیشین، همان‌گۊنه که از نامش پیداست، پیش از یک واژه می‌آید و حرف اضافه پسین پس از واژه. گۊنهٔ رایج آن در زبان گیلکی حرف اضافه پسین است! یعنی حرف اضافه پس از واژه می‌آید؛ در زبان فارسی این مۊضۊع برعکس است!
