حسن خوشدل – موسیقی

حسن خوشدل (متولد ۱۳۱۴) ترانه‌سرا، آهنگساز و موسیقی‌دانی است که آهنگ‌های فولکلور گیلان و فرهنگ و تاریخ مردم این دیار را در کلمات ترانه‌ها و نت‌های گوش‌نواز موسیقی‌اش ثبت کرده

تا آیندگان از این نغمه‌ها بی‌بهره نمانند. وی نواختن ترومپت و قره‌نی و آکاردئون و خواندن سرود را در مدرسه نزد استادش پرهیخته فراگرفت. در عنفوان جوانی به دعوت بزرگان موسیقی به تهران رفت و گرچه دانشجو نبود، اما با درک والایی که از موسیقی داشت، به ارکستر دانشجویان ایران پیوست و چند سال با این ارکستر و همچنین در رادیو برنامه اجرا کرد. ۲۳ ساله بود که نزد استادی به نام «اصلانی» یادگیری پیانو و آکاردئون را به طور جدی و کلاسیک دنبال کرد. چندسالی را در تهران و تبریز به اجرای موسیقی پرداخت اما سرانجام عشق به دریای زیبای کاسپین و تالاب زمردفام او را به انزلی بازگرداند و تا پایان زندگی در همین شهر زیست. «کپور»، «عبدو»، «زنگالو»، «مُل»، «گرزعلی»، «وِرنیشین»، «گولِه مار»، «می دیل تره تنگه»، «پشمک»، «بوشو بوشو ترا نخوام»، «ملوان»، «بوزای نی میر بهار آیه» و… از جمله ترانه‌های به یادماندنی ساخته این هنرمند عرصه موسیقی گیلان و نشان‌دهنده پیوند عمیق وی با مردم و بازتاب رنج‌ها و امیدهای زندگی مردمان این دیار است. حسن خوشدل پس از یک دوره مبارزۀ سخت با بیماری سرطان در سحرگاه 27 اردیبهشت 1395، در سن 81 سالگی درگذشت. و در سال پایانی عمر، باوجود ضعف شدید جسمانی، با شوق بسیار و انگیزه‌ای بیشتر از پیش، برای زادوبومش آهنگ می‌ساخت و ترانه می‌نوشت.