خوجیر شبان

« خوجیر شبان » گیلان ایفتخاره

آقــای لطفـی یـا ، خــودا بــــداره

موجری خوش بیان و خوش زوانه

موجری گری حرفه یا،خُب سواره

دیشبا مِــه شعرَ ، ایتـا بخـانــده

او سینه سورخــه یا گَمَه ، بـراره

نوگوفتـه اَ شـعر، ایتا شاعـر داره

او شاعرم ، نام داره یـا کی نـاره

مِه وبلاگ ِ مئن ، مِه شعرَ اوساد

بخانده بـی ایجازه ، اَن چی کاره

یأنی هَتو «کاس آقا » شعر اَویره

یأنی هَتو « کـاس آقا » نام ایواره

اَی دفا من تِه موخلصم، آ لطفـی

طنز نیویسی ام ، دانـی مِـه کاره

روستوم ِ طـــــنز ِ آمِــــه گیلانَمَه

عــاقیلانـــا ، وَسته ایتــــا ایشاره

بـازم اگـــــــر اَ کارانا بــوکــــــودی

خودم تِـه خدمت رَسَمه دوواره !

واگردان فارسی :

برنامه ی « خوجیر شبان » افتخار گیلان است

خداوند ،‌ نگهدار آقای لطفی باشد

مجری خوش بیان و خوش زبان است

بر حرفه ی مجری گری ، خوب مسلط و سوار است

دیشب یک شعرم را [ در برنامه ] خواند

آن شعر « سینه سورخه » را می گویم برادر

نگفت این شعر ، شاعری دارد

شاعر آن هم ، نام دارد یا ندارد

شعرم را بی اجازه از درون وبلاگ ام

برداشته و خوانده است ، این چه کاری است ؟

یعنی شعر « کاس آقا » این طور دربدر است

یعنی «‌ کاس آقا »‌ این طور گمنام است ؟

آقای لطفی ، این دفعه من مخلص ات هستم

می دانی که کار من طنز نویسی است

من رستم طنز گیلان ما هستم

عاقلان را ، اشاره ای کافی است

باز هم اگر این کارها را کردی

خودم دوباره خدمت ات می رسم !