شعر 1-1
صبه‌‌که گرمه خاب شب‌پاسی
سرده فتابه ناله پاصدا…
راشی جخترادا، راگودنه
کوگا، کُیه ایسانه
درجک، ناجه‌یا
اککو، پاماله‌یا
امان، اوشانان، خاندش…
ایشتاوی؟
جوخوفته اَیازه تونگوله…
تب بگوده تی‌تی‌یان توشکه…
فشکسه شورومه دس‌کلا…
دسه‌باغه دسه‌شوب، توُ…توقایی!
برگردان :
جشنِ خوابِ گرمِ سحرگاه/ صدای پای ناله‌ی سردِ تلالو…/ گذرگاه فراموش کرده است؛ عبور را/ کاشانه، کجا بودن را/ پنجره، حسرت را/ واهمه، ردپا را/
ماها، جن‌ها، پژواک…/
می‌‌شنوی؟/
تلنگرِ شبنمِ نهفته {در انتظار حضور}/ گرهِ غنچه‌های تب‌دار/ کف زدنِ مهِ شکوفا/ {صدای} سوتِ باغچه، تو…عاشقی!
