شعر 3-1
تام‌بزه درجکه جومجوم
برانده چومانه تشتایی
سیا ابرانه ابدو
زرخاشو گورتنگه تنگه‌توشک
راشی اوککو… کو؟
جیجاکی پاماله‌یانه لونتوس، کو؟
پاییز، دکالسه… !
کرچه آفتابه خابه مین
تونده وارشه چین‌چینی دامنا، درزا گیفتن‌دره.
برگردان:
واهمه‌ی پنجره‌ی لب‌دوخته/ تشنگی چشم‌های برهنه/ خمیازه ابرهای سیاه/ تنگنای آذرخشِ خشمگین/کجاست… تشویش مسیر راه؟/ کجاست، لگدپرانیِ ردپاهای زخمی؟/
پاییز، فروریخته…! / در خواب ترد آفتاب/ دامن چین‌دارِ بارشِ مهیب را، کوک می‌زند./
