شعر 8-2
وارش
چین تاودا
کاغذ ٚچبنی چرا
چکه
چکه
سطر چاکود
شعر ویریشت /چتر اوساد
واقعیت خیال ٚ کش توشکه بوخورد
وارش
سفره ا دیچه
رچ
رچ
ویگیرانه
وئساسه کبریت چولانا.
برگردان :
باران/چین انداخت/ به محدوده دامنه ی ایوان کاغذ
قطره /قطره/ سطر ساخت
شعر برخاست/ چتر برداشت
واقعیت در اغوش خیال گره خورد
باران سفره را چید/ ردیف/ ردیف/ چوب کبریت های نم کشیده را/شعله ور کرد.
