شعر 8-3
مغرسر
خون دیمیر
شب جا چکه گودی.
دریا کوله
کوله سر مئن زیی.
سرمایی سرپایی سرزیی
وارسی سیویدسیوید برف
فوفو گودی باد.
من سمند سنگان سر نیشته…
ای‌ته بشکسه دیل می‌دس
برسسه
برانده
غرصه وارم غرصه سر.
برگردان :
غروب/خون مرده/می‌چکد از شب./موج بر سر موج می‌زند دریا./ سرما سرپا سر‌می‌زد/می‌بارید سفیدسفید برف/باد فوفو می‌کرد./من روی سنگ‌های سیمانی نشسته…/یک قلب شکسته در دستم/بریده/بی پناه/غصه می‌بارم بر سر غصه./
