شعر1-2
“سنجاقک ها را نکشید”
شمس لنگرودی
نشا
پا بسرا کودن
خیابانا
خیابان
دوبارده
سمساک ^ بویا دیهه
سم
ساک
“چی چی لاسانا
نو
کو
شید”
*
بوگوفتد:
واگردید
نوگوفتد:
کویا
با
پاروخاش ^ ایزگیرا
فلاکانیم
“نوکوشید
چی چی لاسانا”
*
دوؤه
سنگ ^ بستانا
تش/
تشتایی
ارخ برخ
اوران
” چی چی لاسانا
نوکوشید”
”
*
گرمش
گورخانه
برق ^دم
چی چی لاسان ^ چکه پر.
برگردان :
سنجاقک ها را نکشید
شمس لنگرودی
نمی شود خیابان را نادیده گرفت(از رویش پرید)
خیابان/ دوباره/ بوی زهم می دهد/ بوی/ زهم
“سنجاقک ها را نکشید”
*
گفتند:/ برگردید/ نگفتند:/ کجا /باید/ دوده های انباشته شده/ روی شانه ها را/ تکاند
“نکشید/ سنجاقک ها را”
*
می دود/ روی سنگفرش ها/ اتش/ تشنگی/ برق سایه کسی از دور/زیر و رو شدن خاک
“سنجاقک ها رانکشید”
*
بادگرم / اسمان غرنبه / رعد
دست وپا زدن سنجاقک ها
