قانونه دریا

بـــولبولِـه دره قفس ، خاک بسره

کــــولکــاپس اَرا ، اورا کــــــرا پَـره

قـــانــونـــه دریا هنِه ، تِـه ره بَگم

ایسپله ، آزات مـــائــی یا فَـــوَره

کَره مـار خادان دره ، ماتاب شوان

پانـــه یــه مــوردابا ، گُـــزگا کا بَره

میــــرزا قاسمی بامـــو ، دِ نیدینه

هیکسی سوفره کنار، تورشه تَره

پوره مِه گوش دِ هساجه کله گب

تِــــه چگن خستا نیبه ، پاک فنـره

خیلی گب دارم ، تِــــه اَمــرَ بزنم

نتــــانــــم زئـن ، مِــه داهان چَپَره

« کاس آقا » بکفته یه ، گیل مئن

چره ونـریـزه ، جیویشته کمـره ؟!

واگردان فارسی :

آن بلبل در میان قفس ، خاک برسر است

چرخ ریسک اما آزادانه اینور و آنور در پرواز است

قانون دریا همین است ، برایت بگویم

کوسه ، ماهی آزاد را فرو می بلعد

مار بی آزار ، در شب های مهتابی دارد می خواند

قورباغه ها ، پهنه ی مرداب را متصرف شده اند .

خورشت میرزا قاسمی که آمد ، دیگر نظر نمی کند

هیچکس که کنار سفره ، ترش تره ای هم هست

حالا دیگر ، گوش من از یاوه پُر است

چانه ات خسته نمی شود ، مانند فنر است

خیلی حرف دارم ، که با تو بزنم

نمی توانم زد ، دهانم بسته و پرچین شده است

« کاس آقا » در میان گِل ، فرو افتاده است

چرا بر نمی خیزد، مگر کمری شده است ؟!