پاچ غورماچ

«طنز» بخشی از ادبیّات فارسی ما را تشکیل می‌دهد. این هنر کلامی که بیش از هزار سال در ایران زمین سابقه دارد. از همان آغاز تولّدش، مورد توجّه اشخاص ستمدیده و مبارز، قرار گرفت و در دورۀ مشروطیت توانست در بین مردمِ جویای حقیقت، نفوذ کند و تأثیر بگذارد. امروزه طنز (بعد از گذار از صافی‌های نقد و بررسی) معلوم شد تنها شرح وقایع برای خندیدن، خنداندن، مزاح و شوخی نیست! بلکه طنز اهدافی اصلاح‌گرا دارد که با آن می‌توان جامعه‌ای سالم ساخت تا مردمانش در سایه‌سار سلامتِ آن بتوانند راحت زندگی کنند و آسوده نفس بکشند. کتاب «پاچ غُرماچ» نوشته نویسنده و شاعر گیلانی، محمدعلی اخوات «وارش فومنی» مژده‌بخش توجه بیشتر به طنز گیلکی و رواج دوبارۀ آن در بین دوستداران این نوع آثار باشد.

پدیدآورنده “وارش فومنی”