گیل باهاریه
حیفه بـاهار بـایه ، اَمـان خوشکه دار ببیم
اَمـان با کــو ببیم ، دشت ببیم ، روبار ببیم
وسی بولبول ببیم،بخانیم عاشقی ترانه یه
خودا نوکنه جه غم،کولکاپسه روزیگار ببیم
مثاله تورشه خولی ، نینیشینیم کناره جه
اَمان واسی شیرین ببیم، انـار شاوار ببیم
من و تو چی کـم داریم ، بولبولانه جَه آخر
چره نواستی من و تو،گولانه بی قرارببیم !
واگردان فارسی :
حیف است بهار بیاید و ما درخت خشکیده باشیم
ما باید کوه باشیم ، دشت باشیم ، رودخانه باشیم
باید بلبل شویم و ترانه عاشقی را بخوانیم
خدا نکند که از غم « کولکاپس » روزگار شویم
مثال گوجه سبز ترش ، در کناره ننشینیم
باید (روزگار مان ) مثل انار شاهوار شیرین شود
آخر من و تو ، از بلبلان چه کم داریم ؟
چرا نباید ما برای گلها ، بی قرار شویم !
* «کولکاپس » : نام پرنده ای بومی است که پرهای سرش
ریخته و کنایه از آدمهای بدبخت و فلک زده است .
