آب و آیینه
تو خودت ماهی و هر بار که کامل شده ای
از پس پرده به بیرون متمایل شده ای
ماه شب ها ئی و خورشید پس ابر، ببخش
عمر من رنج فراوان متحمل شده ای
روز خواهد شد و خورشید رُخت دیدنی است
بارها یک تنه حلال مسائل شده ای
تو نباشی همه جا زیر و زبر خواهد شد
هستی و باعث آرامش ساحل شده ای
ای که از قند لبت بر لب من می ریزی
راه شیرین شدن زهر هلاهل شده ای
چشم بر هم زدنی با تو صمیمی شده ام
آب و آیینه شدی، روشنی دل شده ای
مثل یک صبح بهاری به تو دلگرم شدم
آه ممنون که به این پنجره مایل شده ای
