آمِه رشت

رشتـا دینَــــم ایسه ایتـــا گـــولستـان

چـالــه چـولــه نـاره ، اونـــــه خییابـان

هم شیک و هم پیک، جه جیر تا بوجور

تیمیز و شیک ، خانــه ئـن و ساختمان

رشته مــئن ، فقـــیر ایتـــا نیـــــدینـی

گــــدا نیـــــدینــــی ، دس دراز و نـالان

همّه خوشید ، بولبولــه سر مستیدی

گب کی زنید، پاک ایسیدی نغمه خان

فقیــــــر و بیـــکار و گـــــدا ، نشـا دِن

نـگَــــم ایسیــد هــمّه مثــــــه اربـابـان

قورصی ، کراکی، شیشه ای هچ ناره

تـانید بیشید سر بـــزنیــد بـــــه زنـدان

همّه شیک و پیک ، خییابان گــردیـدی

جـوان و پیـــــر ، زنـاکـان و مـــــرداکـان

شولوختی مــارغانــه ، تــانــید بیهینید

صـــد تا بــرار جان ، دانه ای ئـی تومان

تــورب و پییـاز و ســیر و سبزی نـوگــو

فتّـه فــــراوان هــمه جـایـــــــه ، ارزان

بینزیــــن و گـاز ، اَیـا بـــوفــوره بــــــرار

ارزان تـــره ، جــه همه جایـــه ایــــران

رشته مئــــــن ، ایــدانــــه مـــوتاد ناره

کــولنگـــی آدم نـــاره ، رشـته مییـان

رشت نــوگـــو ، بهشتـه روی زیمیــن

جـــه خُشگلی ، زنـــه بهشتا لــوچان

دوروغ مــوروغ ، دینّه مِــه ذاتـه مـــئن

جانــه شومـان قسم نگَــم ، بمِه جان

رشتا دئم ، گـــولاز کـــوداندوبوم مـــن

موشته زناک ، بیگیفته مِــه کلّــه تـان

مــن و زناک ، هــــر دو تـا خابا دوبیم

بیـــدام مِـه کلّه ره ، فـوداره مـوشتان

شیرین خابـــه مئــــــن ، دپَــرکستمه

خابـا دوبــوم ، واستی ببخشید زاکان

مِـــه اَ گــبان بـو ، هـمه خابــه مئــــن

خابــه مئـن جا شا زئــن ، کله گبـان

خاب دوبــه آدم ، خودشه دس نـی یه

گــاه گــــوداری ، فـــــوداره داغـه دان

مِه خابا مـن « کاس آقا » ره بوگوفتم

نــانستمه ، خَیـه اونــا نیـــویشتـان !

واگردان فارسی :

رشت را می بینم ، مثل گلستانی ست

خیابان های اش چاله چوله ندارد

از پائین تا بالا ، هم شیک و هم زیباست

خانه ها و ساختمان های اش ، شیک و تمیز است

در رشت یک نفر را فقیر نمی بینی

گدائی را ، نمی بینی دست اش برای گدائی دراز و نالان باشد

همه بلبل سر خوش و سر مست را می مانند

حرف که می زنند ، انگار دارند نغمه می خوانند

فقیر و بیکار و گدا ئی نمی شود دید

نمی گویم همه مثل اربابان هستند

قرصی ، کراکی ، شیشه ای اصلا” ندارد

می توانید بروید به زندان هاش سر بزنید

همه شیک و زیبا در خیابان می گردند

از جوان و پیر ، از زن و مرد

تخم شلخت را می توانید بخرید

صد عدد برادر جان ، دانه ای یک تومان

تربچه و پیاز و سیر و سبزی را نگو

در همه جای آن فراوان و ارزان است

بنزین و گاز این جا فراوان است

از همه جای ایران ارزان تر است

درون رشت یک نفر معتاد ندارد

در میان رشت یک نفر آدم کلنگی نیست

رشت نگو ، بهشت روی زمین

از زیبائی به بهشت کج نگاه می کند

دروغ و این چیز ها ، در ذات من نیست

قسم به جان شما نه ، قسم به جان خودم

رشت را تماشا می کردم و فخر می فروختم

ناگهان مشت همسرم بر کله ام فرود آمد

من و همسرم ، هر دو در خواب بودیم

دیدم برای کله ی من ، مشت های اش را پرتاب می کند

از خواب شیرین ، پریدم و بیدار شدم

بچه ها در خواب بودم ، باید مرا ببخشید

این حرف های من ، همه در عالم خواب بود

میان خواب می شود حرف های یاوه و بی هوده زد

آدمی که در خوا ب باشد، دست خودش نیست

گاه گاهی ، هذیانی ول می کند

خوابم را به « کا س آقا » گفتم

نمی دانستم ، که آن را می خواهد بنویسد !