اینتخاباتی شعر(مجلس)

هسا مَــرَ دینید کــی مـــن ، پئـــدایم

جانِــه شومان ، مــن شمه کاندیدایم

روز نوخوسم،شَو نوخوسم،روز و شو

واکــــوده چـومــم ، شمه حقّــــا پایم

شکــــم سئری ، گب نــزنم شمه ره

منــــم شــمه مــانستنی ، ویشتایم

مـــنم فـــوکـویم ، شمه سنگا سینه

واستی بدانید ، کـــی شمه اَمــرایم

ننَــم کــــولا و کــــولائـــی ، اونسانَم

مه پسه سر قسم ، کـــه بی کولایم

بیگـــید شـمه درده دیـلانــا ، مـــه ره

مـــن شـــمه دردانـــه ره پــاک دوایم

مـــه صؤبانه ، خییال کنی چی ایسه

عــاشــقه مــارغــانـــه یـــم و پـــلایم

ناهارمه شین گرمه پلایه،ئی موشت

بَمَــــــردیــه ، قــــــاتـــوقــــه باقــلایم

شام نــوخـــورم ، پلا مه ره سینگینه

دو بلگِ کــــاوُو اَمـــــرَ ، رضــــــایــــم

کـــــنم شمه مــانستنی ، زینـدیگی

تا نیگیدی مــن جه شومان ، جودایم

بـه سورخه صندلی یه مجلس قسم

مــــن شمه اَمـــرَ ، صاف و بی ریایم

بـــوسوخته دیلم ، شمه بدبختی ره

شمه دسانــــه زیلــــــه ره ، حنــایم

من وشومان،شومان و من یأنی چی

شومان منید ، مـن شومانَم ، ایتـایم

فیکره شمه بوخور واخور ، ایسم من

فیکـــره شـمه جـا و شـمه جیگــایم

بـائیـــــد ، آمــــه اوستانِــه آبــادی ره

ایتـا دسَم ، ئــی دسِه بـــی صــدایم

رای یا مَـرَ فــادیـد، بیشید بـوخوسید

تخت بَبــــه شــمه خییـال ، ایسـایم

خابـا ، مـــه چومــه دورونی ایشکنَم

بیــــدار نیشینم ، شمه حقّـــا پــایم

جانِه مـــه پئر، نی یم جه اهله کوفه

بــأزیـــن دینــید ، چنقـده بــا بفـــایم

رای یـا فـاداپسی ، مَــرَ نیــــــدائیـد

بیـــدائیـدی ، کـه جنّ و بسمه لایم

مــه حرفانـا «کاس آقا» ره نوگــوئید

بترسه دیل ، جه شعره کـاس آقایم

شومان دانید ، کاس آقا توند و تیجه

بیجَه مأنــه ، منــــم زوان کـــوتــایم

طــنزه مَـــرَ ، بَمن زنِـــه فـوتــورکـان

جـه زوانـِـه اون ، نتـــانـم بَـر بــایم !

واگردان فارسی :

حالا که مرا می بینید پیدا هستم

به جان شما ، من کاندیدای شمایم

روز نمی خوابم ، شب نمی خوابم ، روز و شب

با چشمان باز ، از حق تان پاس داری می کنم

از روی سیری شکم ، با شما حرف نمی زنم

منم مانند شما گرسنه هستم

منم سنگ شما را بر سینه ام فرو می کوبم

باید بدانید که همیشه با شما هستم

نه کلاه گذاری می کنم ، نه کلاهبرداری

به سر طاس ام قسم ، که سرمن بی کلاه است

درد های دل تان را ، به من بگوئید

من برای درد های تان ، مانند دوا هستم

صبحانه من ، خیال می کنید که چیست ؟

من عاشق تخم مرغ و پلو هستم

ناهار من یک مشت پلوی گرم است

کشته مرده ی خورشت باقلی هستم

شام خوردن باعث سنگینی شکم است ، شام نمی خورم

برای شام به خوردن دو برگ کاهو رضایت می دهم

مانند شما [ساده ] زندگی می کنم

تا نگوئید که من از شما ، جدا هستم

به صندلی سرخ مجلس قسم یاد می کنم

که من با شما صاف و بی ریا هستم

برای بدبختی تان ، دلسوخته هستم

برای زخم ها و پینه های دست تان ، مانند حنایم

من و شما ، شما و من یعنی چه ؟

شما من هستید و من شما هستم ، با شما یکی ام

به فکر خورد و خوراک شمایم

به فکر جا و مکان شما هستم

به خاطر آبادی استان ما ، بیائید

من یک دست هستم ، یک دستِ بی صدا

رای شما را به من بدهید و بروید بخوابید

خیال تان تخت باشد که من ایستاده ام

خواب را در چشمان خودم می شکنم

بیدار می مانم و از حق تان پاس داری می کنم

به جان پدرم ، مانند اهل کوفه نیستم

بعدا” خواهید دید که من چقدر با وفا هستم

پس از رای دادن ، اگر مرا ندیدید

یا دیدید که مانند جن و بسم الله شده ام

حرف های مرا به « کاس آقا » نگوئید

من دل ترسیده ای ، از شعر های کاس آقا دارم

شما می دانید که کاس آقا تند و تیز است

مانند حرامزاده هاست و زبان من ام کوتاه

با طنز مرا مورد حمله قرار می دهد

من نمی توانم از پس زبان طنز او بر بیایم !