تاریخ ارمنیان گیلان

بر اساس اسناد مکتوب، حضور ارمنیان در گیلان قبل از سال 1494 م. ثبت شده است. اما حضور متمرکز آنان در حدود سال 1013 ق. بوده که به فرمان شاه عباس صفوی صورت گرفته است.

در این زمان حدود بیست و چهار تا بیست و هفت هزار ارمنی به گیلان و مازندران برای زراعت و تربیت کرم ابریشم کوچ داده شدند. اما بیشتر آنان به علت ناسازگار بودن آب و هوا و شاید بر اثر بیماری وبا جان سپردند.

ارمنیان در زندگی پر از فراز و نشیب خود توانستند با مردم گیلان بیامیزند. این دو قوم زندگی مسالمت آمیزی را در طول تاریخ پی ریزی کرده اند. ارمنیان گیلان در تمامی امور فرهنگی، هنری، تجاری، صنعتی و … پیشرو بودند و در به ثمر رساندن انقلاب مشروطیت گیلان، نقشی به سزا داشتند.

این کتاب نگاهی کوتاه دارد به اسکان اولیه، جمعیت (پیشه و کار)، کلیسا، آموزش و پرورش، تجارت، هنر و … ارمنیان گیلان.

پدیدآور

فرامرز طالبی در سال 1329 از یک خانواده گیلانی در تهران به دنیا آمد تحصیلات مقدماتی خود را در رشت گذراند در سال 1353 در رشته ی تاریخ از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد از سال های نوجوانی به ادبیات روی آورد و نخستین داستانش در سال 1348 در مجله ی فردوسی به چاپ رسید .

او نمایشنامه نویسی و کارگردانی تئاتر را از دانشگاه شروع کرد بعدها به شکل حرفه ای به نمایشنامه نویسی ، و کارگردانی تئاتر را از دانشگاه شروع کرد بعدها به شکل حرفه ای به نمایشنامه نویسی ، داستان نویسی و پژوهش روی آورد از جمله آثار او کتاب های رحمان در راه ( داستان ) مسیو یعنی ویولون ( داستان ) شب طویل طلوع ( نمایشنامه )، آوای جنگلی ( نمایشنامه ) ، زندگی و آثار گریگور یقیکیان و شناخت نامه ی اکبر رادی است .

طالبی در حال حاضر سر دبیر مجله ی موزه ها و کندوج شورای پژوهشی دانشنامه ی فرهنگ و تمدن گیلان است .