تاریخ نگاری محلی گیلان
تاریخنگاری محلی گیلان در فاصلهی قرون نهم تا یازدهم هـ . ق، به دلایل چندی رونق چشمگیری یافت که ضعف حکومت مرکزی و قدرت گرفتن حکومتهای محلی در این منطقه را میتوان از مهمترین عوامل آن دانست. برای شناخت تاریخنگاری این دوره، بررسی آثار برجای مانده ضروری بهنظر میرسد. از این روی این کتاب به بررسی سه اثر ارزشمند آن دوران پرداخته است. تاریخ گیلان و دیلمستان تألیف سیدظهیرالدین مرعشی (شامل رویدادهای سالهای حدود 763 تا 894 هـ . ق)، تاریخ خانی، تالیف علیبن شمسالدینبن حاجیحسین لاهیجی (شامل رویدادهای چهل سالهی گیلان در فاصلهی سالهای 880 تا 920 هـ . ق) و تاریخ گیلان تألیف ملاعبدالفتاح فومنی (شامل رویدادهای سالهای 923 تا 1038 هـ . ق) سه اثر ارزشمندی است که از تاریخنگاری گیلان برجای مانده است. چنانکه پیداست، پیوستگی زمانی آثار مورد نظر از امتیازات تاریخنگاری این بخش از شمال ایران به شمار میرود. کتاب حاضر رویکردی تطبیقی به متون مورد نظر دارد و با مبنا قرار دادن رویکردهای سیاسی، مذهبی و اجتماعی مورخان، روش و بینش تاریخنگاری آنها را مورد مقایسه و بررسی قرار داده است.