رشتِ «کاسپین پائیزی »
سوهرابِ یاد بخیر
چی خورم گبان زئی
“چومانا وا شوستان
جوره دیگر واستی دیئن “
وختی
پئیز بواره
نم نمه وارَش خو خوره
اِپی چه توندا گیره
انزلی یا وا دیئن
عینه کویر
وا دیئن
رشتَ پیلی دریاچه
حلا داعوا نوکنید
اونه نام ” کاسپین ِپائیزی “
تاکسی یان
تاکسی آبی او دورون
اتوبوسان
اتوبوس ِ آبی
آدمان مورغابی …
کی سه گِه
رشت آمه شین
زیبا نی یه
بیاتَر جه شهران ِ دونیا نی یه ؟!
من کسایی دینَمه
هَه تول ِ آبه دورون
کرا مائی گیریدی
شِمه قوربان بَشَمه
دونیایا آب بَبَره
اَمرَ خاب بَبَره
کی سه گِه
خاب بده
آمِه خابان شیرین !
واگردان فارسی :
یاد سهراب بخیر
چه حرف های قشنگی می زد
” چشمها را باید شست
جور دیگر باید دید “
وقتی
هنگام پائیز ببارد
بارش آهسته برای خودش
همینکه اندکی سرعت بگیرد
انزلی را باید دید
مثل کویر
باید دید
رشت را دریاچه ای بزرگ
حالا دعوا نکنید
نام آن ” کاسپین ِ پائیزی “
تاکسی ها
درون آن تاکسی آبی می شوند
اتوبوس ها
اتوبوس آبی
آدم ها مرغابی …
کیست که می گوید :
رشت ما
زیبا نیست
بهتر از شهر های دنیا نیست ؟!
من کسانی را می بینم
که درون همین آب گل آلود
دارند ماهی می گیرند
فدایتان شوم
دنیا را اگر ببرد
ما را خواب می برد
کسیت که می گوید
خواب بد است
خوابهامان شیرین باد !
