زمین کجاست

خویشتنم را،
با خیش به خاک می‌کشم
         تا زمین،
                 حافظه سبزش را
در بذر یقین برویاند.
گذشتن از خون
              حرفی نیست
اگر به حجم یک برگ لرزه
جابجا شوی.

عباس گلستانی
📘 از کتاب ما قراری داشتیم