مَرده شاعر ؟!
تـو ایپچه بـا کلاس بـی ، بـنده خاکی
فــوکــودی مِــه دسـه تـان ، آوه پاکی
بوگوفتی:« مَرده شاعر؟ بی کلاسه»
تِه مَــرد آخر ببوست ، اصـغر کراکی !
واگردان فارسی :
تو قدری با کلاس بودی ، بنده خاکی و افتاده بودم
آب پاکی را ، بر کف دست ام ریختی
گفتی : همسر شاعر ، کلاس ندارد
عاقبت شوهرت اصغر کراکی شد !
