گیله مرد گیلانی
می دیل وجان- گیله مرده- گیلانی
الهی- ناعلاجی*(بیچارگی) -درنمانی
دهل-ازدور-شیمی شین- خوش صدایه
آییم نزدیک-همه به لنترانی(بد وبیراه)
داری هم دبدبه-هم کب کبه-تو
ولی نه دیله جا*(حرف دل)-همًٌمه زبانی!
تره هف دربهشت بازه-بجارسر”درشالیزار”
تی پا-تا گیل دره–“”ورزا-فرانی”شخم زدن باگاونر”
الهی ناز-تی شین-هف دولت شین
با تی حاصل رفیقد جان جانی
تویی- مرده خدا-سالی چهارماه
چیره- ماباقی یا – -ازکافرانی؟؟”کارتمام شدفراموشت میکنند”
تی نام از-تاب کار*(کشاورزی)-تاوقت خرمن
ئی سه- ورد زبان هر—-بیانی
غوله چومپا-خوری-ملا-خوره چون
برنج دم سیاهههه-استخوانی
—————————————
شیمی دریا-کولی پیسکی(بچه ماهی) نمانست
شیمی جنگل پورا به-از-اوشانی*(جن)؟!
شیمی نافا-بزا-ماما-زناک کج
همه درجانکنش{ازجان مایه گذاشتن}-ازکوچیکانی؟؟
سیاه مزگی پنیره- خانه -آباد
سفیده ماهی یم-خوردن نتانی
پاچه باقلا-زیتون پرورده -ئی ش پل
بوبوسته پاک* خوراک-خسروانی
هنیم* -مثله -شکم داره زناکان
کنه -اروا-نقی-بولبول زبانی
ئی سه۰ ازگیله نم*(رطوبت)-تی استخوان پوچ
ئی روز -بی-کورچوکا*-(فلج)ازناتوانی
آل پارچا-چوماقه لج-جوخایی
کنی بار دیگر باد- جوانی-؟؟
دوباره -باغکتام-درپاس وپنجه
جوخوس- واخوس -شاغال -بامو فلانی
گیله مردی گیله مردی-گیله مرد
نی دائی- روزخوش- درزندگانی
روشن فومنی آبان۱۳۹۰