محمدتقی پوراحمد جکتاجی

محمدتقی پوراحمد جکتاجی با نام ادبی م. پ. جکتاجی (متولد ۱۳۲۶) روزنامه‌نگار٬ محقق٬ شاعر و داستان‌نویس گیلک است.او در سال ۱۳۲۶ در رشت به دنیا آمد و پس از اخذ دیپلم از دبیرستان شاهپور رشت، به استخدام آموزش و پرورش درآمد ولی پس از چندی برای ادامه تحصیل به تهران رفت و پس از اخذ مدرک لیسانس در رشته زبان انگلیسی به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد که پس از انقلاب اسلامی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نام گرفت. او پس از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ به زادگاهش رشت بازگشت و سالهاست که به کار مطبوعاتی و انتشاراتی مشغول است.

از کارهای او علاوه بر تألیف و تحقیق و سرودن شعر، انتشار روزنامه دامون و نشریه گیله وا و گردآوری گیلان نامه (مجموعه مقالات گیلان شناسی) است. او به عنوان مدیر مسئول انتشارات گیلکان کتاب‌های متعددی را نیز از سایر نویسندگان، شاعران، محققان و مورخان به چاپ رسانده‌است. یکی از آثار او کتاب گیلان استان آخر می‌باشد که به تشریح عمده‌ترین مشکلات این استان می‌پردازد.

آثار

۱- قصه کوی و برزن (مجموعه شعر)- ۱۳۵۰

۲- مرغ سفید کوچولو (ترجمه قصه کودکان)- ۱۳۵۴

۳-فهرست توصیفی سفرنامه‌های انگلیسی – ۱۳۵۵

۴-فهرست توصیفی سفرنامه‌های فرانسوی – ۱۳۵۶

۵- راه آزادی (ترجمه قصه نوجوانان)- ۱۳۵۶

۶- سفرنامه و جغرافیای گیلان و مازندران (تصحیح)- ۱۳۵۷

۷- کتابخانه ملی ایران – ۱۳۵۸

۸- نامه‌رسان پیر (ترجمه قصه کودکان)- ۱۳۵۸

۹- مطبوعات گیلان در عصر انقلاب – ۱۳۶۱

۱۰- فرمانروایان گیلان اثر رابینو (ترجمه با همکاری دکتر رضا مدنی)- ۱۳۶۴

۱۱- کتابشناسی گیلان – دو جلد (با همکاری فرشته طالش دوست و سید حسن معصومی اشکوری)- ۱۳۶۶ و۱۳۷۰

۱۲- زلزله گیلان به روایت مطبوعات (با همکاری سارا خدیوی فرد و احمد قربان‌زاده)- ۱۳۷۰

۱۳- افسانه‌های گیلان – ۱۳۸۰-انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

۱۴- گیلان استان آخر- ۱۳۸۰

۱۵-گیلان نامه (گردآوری مجموعه مقالات گیلان شناسی)- از ۱۳۶۶ تا ۱۳۸۰ پنج جلد.