ماکلوان
ماکلوان که به زبان تالشی ماکلان تلفظ می‌شود یکی از شهرهای جدید استان گیلان و مرکز بخش سردارجنگل فومن است که در فاصله ۳۵ کیلومتری رشت و ۱۰ کیلومتری شهرستان فومن و ۲۰ کیلومتری شهرک تاریخی ماسوله قرار دارد.
این شهر از پایگاه‌های اصلی مبارزاتی سردار جنگل، میرزا کوچک خان جنگلی بوده و مردم این شهر و روستاهای توابع به زبان تالشی سخن می‌گویند. جنگ ماکلوان اولین نبرد مسلحانه جنگلیها با قوای روسیه و آغازی بر نهضت جنگل بود.
ماکلوان در خرداد ماه سال ۱۳۹۱ از تجمیع ۲روستای ماکلوان پایین و ماکلوان بالا به عنوان مرکز بخش سردار جنگل به عنوان شهر ماکلوان به تقسیمات کشوری افزوده شد.
شهر ماکلوان در دامنه و بین کوه‌های سیاه کوه و برزه کوه و در دو طرف ماسوله رودخان با مزارع و باغات قرار داردو از نقاط توریستی استان گیلان محسوب می‌شود. ماکلوان در نقطه میانی بین شهر مجسمه‌ها فومن و دژ تاریخی قلعه رودخان و شهرک پلکانی ماسوله قرار دارد. این شهر ازغرب به مناطق تنیان صومعه سرا و ماسال، از شرق به دهستان گشت وقلعه رودخان و شفت از جنوب به ماسوله وطارم وخلخال و از طرف شمال به شهر فومن ودهستان لولمان محدود می‌شود.
ییلاق‌های این شهر از جمله ییلاق گردسوئه گسکره (گردسایه) وییلاق کوربار از نقاط خوش آب وهوا وبسیار زیبای گیلان محسوب می‌گردد که می‌توان منطقه زیبای سیاه کوه و بام سبز را نیز به آن افزود.
شهر ماسوله
شهر تاریخی و توریستی ماسوله، یکی از نقاط خوش آب وهوای بخش سردارجنگل شهرستان فومن است که در ارتفاع ۱۰۵۰ متری از سطح دریا قرار دارد این شهر هرساله پذیرای ده‌ها هزار گردشگر ایرانی و خارجی است. مردم ماسوله مانند مردم بخش سردارجنگل شهرستان فومن به زبان تالشی سخن می‌گویند. این شهر در فاصله ۲۰ کیلومتری شهر ماکلوان قرار دارد.
ماسوله رودخان
ماسوله رودخان که به زبان تالشی موسله رخون خوانده می‌شود. از رودخانه‌های زیبای گیلان است که بخش سردارجنگل را در دوطرف خود دارد. این رودخانه طبیعتی وحشی دارد و به سبب عدم کنترل ومهار آن در سیلابهای سال‌های اخیر خسارت جانی ومالی سنگینی بر منطقه وارد کرده‌است که مهار وکنترل آن از نیازهای اساسی شهر ماکلوان است. این رودخانه از ارتفاعات ماسوله و دیگر کوه‌های بخش سردارجنگل از ارتفاعات ۳۰۰۰ متری سرچشمه می‌گیرد و در (چو مثقال) وارد تالاب انزلی می‌شود.
اقتصاد وصنایع
شهرک صنعتی سردار جنگل در این بخش قرارداردو بیش از پنجاه واحد تولیدی داردکه فقط نیمی از آن واحدها در حال تولید هستند. شغل اصلی بیشتر مردم این شهر کشاورزی ودامداری است و محصولات لبنی و برنج وچای ودام وطیورآن معروف است. در ناحیه کوهستانی پرورش ماهیان سردآبی (قزل آلا) و در ناحیه جلگه‌ای ماهیان گرم آبی هم رایج است، به دلیل توریستی بودن منطقه جمع زیادی از اهالی در اقامتگاها وسفره خانه‌ها وهتل‌ها وخدمات دیگر گردشگران فعال و امرار معاش دارند، درگذشته صنعت ابریشم در این منطقه چشمگیر بوده که در حال حاضر با رکود مواجه‌است. دامدارن سنتی هرساله همراه دام‌های خود به رسم اجدادی درفصل گرم به ییلاقها و در فصل سرد به قشلاق کوچ می‌کنند. تعدادی زیادی از جوانان به دلیل تحصیل و شغل اداری و تجاری از شهر به‌طور موقت خارج شده و در شهرهای بزرگ ایران اقامت دارند.
جمعیت
بنابر سرشماری مرکز امار ایران سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۱۶۳۵ نفر (۵۳۶ خانوار) بوده‌است.
