لوشان

لوشان از جمله شهرهای بخش مرکزی شهرستان رودبار در استان گیلان است. جمعیت لوشان در سال ۱۳۹۵برابر ۱۳،۰۳۲ نفر برآورد شده‌است. لوشان در میانه راه قزوین به رشت قرار دارد و اولین شهر استان گیلان می‌باشد.

تاریخچه
پل لوشان، در قرن نوزدهم، ساخته مهندس لوشانسکی روسی که به دستور دولت ایران به راه‌سازی مشغول بود

به دلیل عدم دسترسی به اسناد تاریخی و صرفاً با بررسی گفته‌های مردمی مشخص شده‌است که زندگی در این منطقه به صورت شهری تنها پس از ساخت کارخانه سیمان لوشان در حدود سال ۱۳۳۰ آغاز گردیده‌است. البته به دلیل وجود چند امامزاده معلوم می‌گردد که سابقه حضور جمعیت در این منطقه طولانی است. یکی از دلایل دیگر پیشینه تاریخی شهر لوشان، وجود پل تاریخی آن است که به گفته برخی به دوره قاجار بر می‌گردد. همچنین وجود کاروانسرای شاه عباسی خرزان که در نزدیکی لوشان قرار دارد دلیل دیگری بر قدمت این منطقه می‌باشد. از دیگر عوامل اهمیت این شهر استراتژیک بودن مسیر قدیمی قزوین به رشت است که همیشه محل رفت‌وآمد مردم، لشکریان و بازرگانان بوده و در نتیجه لوشان به عنوان اقامتگاه مورد توجه قرار داشته‌است.

اقتصاد
اقتصاد شهر لوشان ریشه در گذشته آن دارد و به زمان ساخت کارخانه سیمان بر می‌گردد. با هجوم مهاجران به این منطقه شکل و شمایل شهر دستخوش تغییرات زیادی گردید بطوریکه لوشان را تبدیل به یکی از شهرهای صنعتی نمود. پس از آن با ساخت کارخانه سیمان خزر این رونق دوچندان گردید. از دیگر فعالیت‌های اقتصادی این منطقه معادن زغال سنگ، سنگ آهک، پوزولان، سنگ لاشه، و . . . نیروگاه برق شهرک صنعتی شرکت‌های متعدد و پراکنده اطراف شهر مرغداریهای صنعتی و کشتارگاه باغات زیتون کشت گندم و پیاز

مردم
در لوشان زبان گیلکی رایج است. مسعود پورهادی پژوهشگر زبان و ادبیات گیلکی می‌گوید: زبان گیلکی از منظر آوایی شش گونه دارد که گونه جنوبی آن که به لهجه رودباری معروف است شامل شهرهای رستم‌آباد، رودبار، منجیل و لوشان می‌شود. زبان لری نیز توسط گروهی از مردم لر که در دوره رضاشاه به این منطقه کوچانده شده‌اند استفاده می‌شود. پس از زمین‌لرزه سال۶۹ به دلیل مهاجرت روستائیان از روستاهای دیگر به این منطقه و همچنین ورود مهاجران جویای کار از سایر نقاط به لوشان ترکیب جمعیتی این شهر دستخوش تغییر شد. این موضوع در خصوص منجیل نیز صادق است.