انجمنهای ادبی گیلان و باقی ماجرا

✍ پدیدآورنده: رسول سعیدی زاده

qubbat@yahoo.com

شعر تأثیر عمیقی بر روح و ذهن انسان دارد؛ از طریق کلمات و تصاویر، احساسات، افکار و انگیزه‌های فرد را برمی‌انگیزد و به  او کمک می‌کند تا با دنیای درون و بیرون خود ارتباط برقرار کند. شعر آرامش بخش می‌تواند انگیزه بدهد، یا درک عمیقی از مسائل انسانی و اجتماعی ایجاد کند. قدرت شعر در انتقال احساسات ناب و حقایق زندگی، انسان را به تفکر عمیق‌تر و احساسات پاک‌تر ترغیب می‌کند و نقش مهمی در شکل‌گیری هویت و نگرش‌های فردی و جمعی دارد.

در استان گیلان ده ها انجمن شعری فعال هستند که در شهرهای مختلف استان مانند رشت، لنگرود و لاهیجان فعالیت می‌کنند. تعداد دقیق این انجمن‌ها متغیر می‌باشد و بستگی به فعالیت‌های فرهنگی و ادبی در هر زمان دارد، اما در مجموع می‌توان گفت که گیلان یکی از مراکز مهم ادبیات در میان استان‌های ایران است که انجمن‌ها و گروههای شعر در آن فعال هستند.

در شهر رشت، مرکز استان گیلان، بیش از ده انجمن ادبی و شعر فعال وجود دارد.این انجمن‌ها اغلب به عنوان محل اجتماع شاعران، نویسندگان و علاقه‌مندان به ادبیات شکل گرفته‌اند و برنامه‌هایی مانند جلسات شعرخوانی، کارگاه‌های ادبی و همایش‌های فرهنگی را برگزار می‌کنند. رشت یکی از شهرهای فعال در حوزه ادبیات و شعر است.

انجمن های ادبی و شعر در گیلان زیر نظر معاونت فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان و ادارات ارشاد اسلامی شهرستان ها فعالیت می کنند. تعدادی دیگر نیز زیر نظر حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان هستند. کثرت انجمن‌های ادبی و شعر و وجود بیش از صد شاعر با ذوق، نشانه بلوغ فرهنگی در گیلان به ویژه شهر رشت است.

برخی انجمن‌های ادبی رسمی، محلی برای سرگرمی، انجام خلاف شرع و قانون و سوء استفاده شده است. بعضی از انجمن ها برای راحتی اعضا، محل اجتماع را در مکان های شخصی مانند کلبه، باغ ویلا و حتی اماکن دورافتاده مثل روستاها و کوهپایه ها می گیرند. فیلم های این انجمن ها در کانال های مختلف شبکه های اجتماعی در بستر تلگرام و واتس آپ دست به دست می شود. در واقع، اعضای این انجمن ها عده ای فاقد جنبه ادبی و شعری هستند که به همدیگر القاب دهن پُرکنی مانند استاد و شاعر می دهند.

البته در کنار انجمن‌های رسمی، گروه‌های مجازی و خصوصی ادبی و شعر نیز وجود دارند که تحت نظارت هیچ قانون و مرکزی نیستند. گروه هایی که به نام ادب و شعر برنامه های خاص خود ازجمله جشن خُردادگان و … دارند؛ در حالی که برنامه‌های آنان هیچ گونه سنخیتی با موضوع ادب و شعر ندارد.

در استان گیلان به ویژه شهر رشت نظارت دقیقی بر انجمن های ادبی و شعر نمی شود و هر انجمنی حاشیه خاص خود دارد. این انجمن‌ها از فلسفه وجودی خود دور شده و به محلی برای اجتماع یک عده بی سواد مدعی شعر و شاعری شده است. این انجمن‌ها هیچ گونه تلاشی در راستای شعر و شاعری نداشته و بازدهی ندارند و متأسفانه از بهترین ثروت انسان که نجابت و اصالت است اثری در آن ها دیده نمی شود.نظارت دقیق بر فعالیت انجمن های ادبی و شعر رسمی و برخورد قانونی با انجمن های ادبی و شعر غیررسمی، بیش از پیش انتظار می رود.