به انکه با نوبهارآمد
بهارباگل و آیینه بازمی اید
بباغ مژده وصل دراز می اید
دوباره باغزل دلفریب خودقمری
به چشم روشنی غنچه باز می اید
فکنده حربه پژمردگی زمستان خوش
که واپسین نفسش دلنوازمی اید
زمعجزات مسیحای فصل سبزه وگل
بنفشه یک دوقدم پیشوازمی اید
چمن چمن گل خوشبو نثاردشت ودمن
که خاک را بنظر اهتراز می اید
خزان حزان بدلم گرچه عشق پژمرده
به لب ترانه خوش بی جواز می اید
“بیاوهمدم گلهای باغ شو”روشن
نسیم باغچه را کارساز می اید
