قانونه دریا
بـــولبولِـه دره قفس ، خاک بسره
کــــولکــاپس اَرا ، اورا کــــــرا پَـره
قـــانــونـــه دریا هنِه ، تِـه ره بَگم
ایسپله ، آزات مـــائــی یا فَـــوَره
کَره مـار خادان دره ، ماتاب شوان
پانـــه یــه مــوردابا ، گُـــزگا کا بَره
میــــرزا قاسمی بامـــو ، دِ نیدینه
هیکسی سوفره کنار، تورشه تَره
پوره مِه گوش دِ هساجه کله گب
تِــــه چگن خستا نیبه ، پاک فنـره
خیلی گب دارم ، تِــــه اَمــرَ بزنم
نتــــانــــم زئـن ، مِــه داهان چَپَره
« کاس آقا » بکفته یه ، گیل مئن
چره ونـریـزه ، جیویشته کمـره ؟!
واگردان فارسی :
آن بلبل در میان قفس ، خاک برسر است
چرخ ریسک اما آزادانه اینور و آنور در پرواز است
قانون دریا همین است ، برایت بگویم
کوسه ، ماهی آزاد را فرو می بلعد
مار بی آزار ، در شب های مهتابی دارد می خواند
قورباغه ها ، پهنه ی مرداب را متصرف شده اند .
خورشت میرزا قاسمی که آمد ، دیگر نظر نمی کند
هیچکس که کنار سفره ، ترش تره ای هم هست
حالا دیگر ، گوش من از یاوه پُر است
چانه ات خسته نمی شود ، مانند فنر است
خیلی حرف دارم ، که با تو بزنم
نمی توانم زد ، دهانم بسته و پرچین شده است
« کاس آقا » در میان گِل ، فرو افتاده است
چرا بر نمی خیزد، مگر کمری شده است ؟!
