گیلترانه -میرزائی -2

جه جنگل نیشتاوم تِــه پا صدایا

تِه گؤرّه نیشتاوم تِه هوی و هایا

خییابان ِمئن ، تِه قاشپَ مویان

دینَم میرزا مانستن ، تِـــه ادایا !

واگردان فارسی :

از جنگل ، صدای پای ات را نمی شنوم

غرّش و های و هوی ات را نمی شنوم

درون خیابان، موهای ات آشفته و پریشان می کنی

ادای تو را می بینم ، که مثل میرزا می شوی