شعر 7-3
“گودؤ رافا ایسام”
دیرو
مرا جخترا شو/
ایسابوم؟
نئسام؟
صانه اوموج
واپرس وامجا دره.
لابدانان
سطر ِ جیگا بوخورده جوم جومانه
کولکوم وؤجده.
نوخطان ِ تکس/
بلتان
فودار ِدِ.
خاش و واش پاچوکو نی شینده وندان و امندان ِ
چر سر.
گینجاوانه
اغوز سالما کونه.
راوی کومه سوتکا ویگیرایه
باکراند
تاریخ ِ فوخوس
خوش بامویید” سینما پارادیزویا”
سیمیچکا شمرا جخترا نشه.
مارس2020
برگردان :
” درانتظار گود هستم”*
دیروز
از یاد برده ام
ایستاده بودم؟
نایستادم؟
هزارپای صحنه
در پرس وجو است.
عنکبوتان
برای واهمه های پنهان ِ سطر
دامی از موی اسب می بافند.
ازدیاد نقطه ها.
دروازه ها/ شلیک می کنند.
استخوان وعلف چهار زانو می نشینند/ برسرراه گردابها ومرداب ها.
راسو
گردو پوست می کند.
چراغ زنبوری خانه راوی روشن می شود.
پس زمینه( باکراند)
بختک تاریخ
خوش امدید به “سینما پارا دیزو”
تخمه ی افتابگردان فراموشتان نشود.
* نمایشی از ساموئل بکت