غربت من و زهرا کوچولو 1

(مقدمه داستان)

من خودم ایا-غریبم وکلی می دیل پوره-خودمم نانم چتو تن به اغریبی بداما-اما عی چی شیمی ره تعریف بوکونم وای به حال اون کسی کی درخوزادگاه-غریب واقع ببه – نامردمی ها -ونامهربانی ها-از ناحیه خو بهترین عزیزان بدینه-اونم چی بخاطر -کینه ورزی بیهوده-غرض ورزی واعمال سلیقه شخصی -نداشتن درک درستی ازعشق وعلاقه قلبی جوانان-وبی احترامی به خواسته طبیعی وخدادادی اوشان و له کودن عواطف واحساسات پاک دیگران-کی نهایتا “به بازی شوم با سرنوشت این واون منتهی وغیر از فلاکت وبدبختی ارمغان دیگری برای اوشان وبدنامی برای خودشان ثمر دیگری ناره …..؟!شاید-شیمی ره بعضی اوقات پیش باموبه-که احساس بوکونید زندگی درمحیطی که شیمی ره به یک زندان تبدیل ببه مقدور نیا-وسردوراهی قرار بیگیرید-وبعبارتی کم باورید من اصلا” ا-شعار -“خواهی نشوی رسوا -همرنگ جماعت باش”به هیچ وجه قبول نارم-منم درچنین جوی قرار بیگفتام وغربتا-به هر چیز دیگر ترجیح بدام

***************

می دایی آدم کج فکری بو-بلانسبت شومان البته….امان سه تا برار بیم اون سه تا دختر داشتی که امان با اوشان همدیگر جووه (همسن) بیم-می پیلا برار-می پیلا دختر دایی یا-خاطر خواه بو-می براردومی هم -دختر دایی دوما.می دایی بخاطر اختلافی کی با می پیر داشتی با ازدواج اوشان موافقت نوکود-می آقاجان خدابیامرزهم ازخدا خواسته؟!

هیچ تلاشی برای پیوند اوشان(آنها) انجام ندا-براران بسادگی ازبحران خاطرخواهی گذربوکوداد(گذشتند)-وبا کسانی دیگرتشکیل خانواده بداد حالا فکرعاقلانه تربو-یا عشق سرسری- کارناریم-اما دانیم کی عشق سطحی بو-چون سر به رسوایی نزا-بقول معروف (اگر لیلا را میدادند به مجنون -درعالم اینچنین رسوا نمی شد) من بمانستام با-سیما…..می دختر دایی کوچیک …؟!

من وسیما تا دیپلم با هم همکلاس بیم-سر درس خواندن باهم رقابت داشتیم. تمام -امی هدف اون بو کی هرچه زودتر دیپلم فاگیریم و بشیم سرکارو باهم ازدواج بوکونیم—شاید باور نوکونید-از کلاس پنجم به بعد من واون روز وشب باهم بیم البته من ویشتر اوشان خانه هفته به هففته گیر کودیم-می دایی هم چون پسر ناشتی -مرا خیلی دوست داشته-گاه گداری کی می ننه درباره امان -اونه مراصحبت کوده من وسیما از اطاق دیگر کی درحال درس خواندن بیم گوش کودیم می ننه خدا بیامرز اونا گفتی -تی دوتا خاخورزاه یا(خواهرزاده را)-کی ناامید بوکوده وبا دامادی اوشان موافقت نوکودی-چی تی گیر بامو-بجز بدنامی وخدانیامرزی..؟!اما حق ناری با ازدواج سیما وان پسره مخالفت بوکونی-مگر نیدینی (نمی بینی)طفلکان عینه دوتا کبوتر روز وشب با هم چرخ زند-ترادیل آیه اشانه ناامید بوکونی؟!می آق دایی هم سرتکان ده وگفتی کویه-تا اشان بزرگا بوهد(شوند)وخوشانه چپ وراستا بشناسد-اگر خودشان دوتا همدیگره خاطر خواه بوبوستاد-منم حرفی نارم-ولی فعلا کی زاکد(بچه اند) واوشانه سر چیزی بدر نشه!!ازدید می دایی من وسیما طفل بیم -اما ازنظر خودمان-لیلی مجنون!! همانقدر کی می دایی مخالف نوبو-آمی ره کافی بو-آخ آخ -دوران نوجوانی چقدر دوران قشنگی عی سه(هست)-دنیایا-آب بوبوره -نوجوانا-خواب ذره ای فساد وکارغیراخلاقی درذات آدم پیدا نبه-اگرعشقی بین من وسیما بو-پاک ومقدس و بی آلایش بو-من واون فقط خواستیم با هم ببیم-همین-نه چیزی کم نه چیزی زیاد……..؟!

خلاصه تا چوم بزی امان پیلا بوستیم ومن دیپلم فاگیفتام-رشته رادیو لژی نمره باوردام-چون دیپلم علوم تجربی بوم رادیولژی ودندانپزشکی علاقه فراوان داشتیم انموقع دانشگاه گیلان چنین رشته ایی ناشتی ومن مجبور بوبوستام بوشم تهران تا بتانم به تحصیل ادامه بدهم-سیما هم ادامه تحصیل نده–وبنا به خواسته خو پیر ومار ترک تحصیل بوکود-زمانی کی من تهران درس خواندیم-سیما شان خانه روستا بو-روستا هم کی تلفن ناشتی مجبوربوم با نامه اونه مره ارتباط بدارم قیقا”مرایاده کی سیما فقط می نامه اولی یا جواب بدا-کی من درنامه ازون واپرسابوم (پرسیده بودم)ایا به پای من صبرکونه یا-یانه؟!اونم مره بنویشتابو-کی تا پای مرگ-می رافا(منتظر)عیسه-وجزمن باهیچکس دیگر-ازدواج نوکونه!!بعدازاون دقیقا”۵تا نامه اونره پست بوکودام کی هیچ کداما-جواب ندابو.یک فاصله ۶ماهه باعث بوبوست -همه چی زیرو روبوبوهه-(شود)بعدا”متوجه بوبوستام-نامانی کی من اونره فادابوم (داده بودم)هیچکدام بدستش نرسه!ومی دایی جان نامه یا-ازخواربار فروشی محل(کی تنها ادرس مقصد بو) تحویل گیره ومنهدما کونه -نامه بدست سیما نرسه …

بعدازانهدام نامه سیما گوش-خوانه کی اوپسره-الان دانشجویا- باد تهران اونه کله دره-وترا فراموشا کوده یا-تو چقدرساده دیلی یا وپایا-فراتر نهه-اونه ماره یاد دهه -کی اونه حالی بوکونه کی من با عی تا ازمی همکلاسیان-رویهم فوکوده(ریخته) وقرارزدواج بناما-می ننه خدابیامرزهم به رحمت خدا بوشابو-ومن می تنها حامی یا-از دست بدابوم مختصر چی دردسرکی -سیمایا وادارکوند-با پسرخوشانه همسایه نامزد بوکونه-وهول هولکی بخاطراینکی کارازکاربگذره-عروسی یا-ظرف۴-۵ماه راه تاوده -سیمایم کی هنوز اونقدر بزرگ وپررو نوبو-کی بتانه-پشت پا به خواسته خو آقاجان بزنه-ازطرفی شایدم باور بکودابو-کی من با دختردیگری-قرارمدار ازدواج بناما-وپشت پرده چه اتفاق ناگواردیگری دکفتابوخدادانه!! تا اینکی شب عروسی بعداز پایان مراسم -خورا بالباس عروسی آتش زنه-وبعلت سوختگی شدیدوعفونت -دربیمارستان پور سینای رشت غنچه عمرش پرپربوهه(شود) واون باعهدی کی باهم دبستابیم-وفا کنه وکسی جرات نوکونه ماجرایا مراخبر بده؟!

بعداز۶ماه کی من ازتهران بوشام شمال-یکماهی از مرگ سیما بگذشتابو-ومی دایی هم از داغ مرگ اون بشدت مریضابه-وامدن من مصادف بو با شب ختم می دایی -مصلحت خدابو- کی اون ازدنیا بوشو-تا حال پریشان مرا نیدینه-اگراون انتقام طبیعت بوعیبی ناره-اما چی می گیر آیه ازونه مردن-آیا مرگ دایی-جای خالی سیمایا -مره پورا کونه-هرگز……..؟!

***************

وقتی می بهترین عزیزا ازدست بدام-کسی که به عشق اون زندگی کودیم وهررنج وسختی یا تحمل کودیم-بیدام د-جای درنگ نیه!!

بهتره-جایی بوشم کی کسی مرانشناسه-ومنم کسیرا نشناسم-به عبارتی با مهاجرت ازشهر ودیار-زندگی دیگرا-جه سربگیرم وقتی که تو در-تی محل تولدهم کسی را نداری وهمه ترا با چشم ترحم نگاه بوکوند(کنند)-درست به آدم افلیج ومعلولی مبدل بوهی (میشوی)کی هررهگذر ورهدوار-دوست داره ترا کمک بوکونه- البته ویشتر تی واستی نه-بلکه بخاطر خدا وثوابی که ازاعمال نیک خودش طمع دارد-درواقع شخص معلول پلی عیسه(هست) برای عبور آدم نیکوکار بطرف بهشت؟!اما اگر معلولیت ذهنی ام بداری-اشکالی ناره-ولی بدبختی موقعیه کی -تی چهار ستون بدن سالمه وکله تی شین مثل ساعت کار کونه-می کله کی مثل ساعت کار نوکوده اما چیزی هم از کسی کم ناشتیم اگر اضافه نداشتیم

*************

شیمی(شما) سرا بدرد ناورم-موقعیکه واگردستم تهران اصلا” دل و دماغ درس خواندن ناشتیم-خدانکنه درزندگی آدم هدف مختل بوبوهه-وآدمه-امید ناامید ببه.انقدر می حال ناخوش بو-کی تمام همکلاسی یان واستادان متوجه ماجرا بوبستاد-(شدند)منکی-یکساعت غیبت ناشتیم به عناوین مختلف ازحضور درکلاس درس طفره شیمه-روزان دوراز چومه همه شیمه پارک وساعتها روی نیمکتهای سنگی مثل مجسمه نیشتیم وبه نقطه دوردستی خیره بوستیمه(می شدم)-هرکاری کودیمه-موفق نوبستیمه(نمی شدم)لحظه ایی از فکر سیما بوشم بیرون -تمام خاطرات من واون از بچگی عین فیلم سینمایی می چشم جلو رژه شیده-تا انروز-خیال کودیمه اونا دوست دارمه اما فکر نوکودیم ازدست دادن اون تا این اندازه مره دردناک ببه-چون حتی بخواب هم نتانستیم چنین روزهایی راتصور بوکونم.درهمین اوضاع واحوال یکروز بوشام دانشگاه-درتابلوی اعلانات عی تا اآگهی می توجه یا-جلب بوکود جابجایی چند تا دانشجوی مشهدی با تهرانی-مثل افراد برق گرفته برجا میخکوب بوبام-فورا” بوشام دفتردانشگاه واعلام آمادگی بوکودام برای جابجایی-باهرترفندی بوموفق بوبام موافقت مسیولینا جلب بوکونم-ایوار(یکهو)خبردارا بوم بیدام مشهد عیسام-وجابجایی بطورکلی مرادگرگون بوکود-چون آرزو دشتیم-تاجایی که امکان داره از محل خاطرات تلخ وشیرین خودم دورابم-دوری موجب آرامش من ببه-.درست هزارودویست سیصد کیلومتر دورتر از جایی که بدنیا باموبوم۱۸-۱۹سال تمام اویا(آنجا) زندگی بوکودابوم منکه در محیطی نشو نما بوکودابوم کی نصف می روحیه به دریا بوشابو و -نصف به جنگل …؟!

حالا تصمیم بیگفتام بقیه می عمرا درجایی بگذرانم که خصلت کویرداره-وازهیچ لحاظ با زادگاه قبلی من شباهتی ناره.حتی خونی کی در رگ وپی مردمش جاریه با خون مردم محل من فرق کونه تا چه رسد به اداب ورسوم وفضا وهوایی کی تنفس بوکودابوم.اما از قدیم بوگوفتایید(گفته اند) کی آدم موجود عجیبی اسا.مادامیکه نفس بکشه با هر شرایطی تانه خورا(خودشو) سازگاری بده ها-بشرطی کی بخوایا-کی خواستن توانستنه؟!

خلاصه بیمارستان امام رضا- محل عملی وتیوری تحصیل م بوبو(شد) دوسال ازمهاجرت من بگذشت ومن کی خیلی زود با محیط جدید مانوس ببوستابوم -می راه وچاه زندگی یا-پبدا بوکودام-ومرور زمان خیلی ازمی مشکلات قبلی یا-حل بوکود-ومن از نعمت غربت به موفقیت هایی دست پیدا بوکودام-هروقت می دیل تنگا بوسته ویاد سیما دکفتم-شیمه حرم امام رضا-تسکین پیداکودیم-وخانواده هم گاهگداری با نامه خبر واحوالی ازمن گیفتید-ناگفته نمانه-کی قسم خورم لحظه ایی نتانستیم از فکر سیما بیرون بشم-آخه اون عشقا-به سرحد جنون برسانابو-و درست مانند یک پروانه درآتش عشق بسوختابو-کمال نامردی بوکی من بعدازاونهمه جانفشانی -مرا به بیعاری بزنم -بعداز سیما من به تنها چیزی کی نتانستیم فکر بوکونم عشق جدیدبو-باوجودیکه اون-وجود فیزیکی ناشتی اما همواره دردل وجان منحضوری زنده وپویا داشتی-ومن با خاطرات اون روزگارگذرانیمه ازشما چی پنهان خیلی از وضعیت پیشامده راضی بوم-وعلاقه من به سیما هزاربرابربوبابو-سیما برای رعایت حال من-خورا سربه نیست بوکودابو-اونه دیل نخواستی کی زنده ببه وباکسی دیگر زندگی بوکونه-درعین حال شاهد می دربدری وپریشانی ببه-من دو تا عکس ازون داشتیمه-عی تا خانوادگی بو-عی تادیگرم-تکی؟!-کی می مار-مره-ازاون فاگیفتابو(گرفته بود)-عکس تکی بی روسری بو-واون موهای طلایی تمام عکسا بپوشانی (پوشانده)بو- ویک جفت کاساچوم-خوشگل عینه گیشه(عروسک) به رنگ دریا بمن خیره بوبوستابو و معصومیت خاصی دروجود من سرازیرا کوده-اون عکس تکی همیشه توی کیف جیبی-دوبو-ومی پیرهن جیب تاودابوم کی درست می قلبه رونهابو-انگاربدون اون می دیل از تپش دکفته-بارها با اون عکس گفتگو بوکوتابوم-وروزی چندبار اونا ماچ کودیمه-واشک حسرت روی گونه رنجور من جاری بوسته سیما-تنها کسی بو کی من هرلحظه تانستیم اونه مرا درددیل بوکونم- ازسیما خیلی تشکرکودیمه کی ازاول میشین بو(مال من)-و میشین باقی بمانستابوه-(مانده بود)ازالان تاروزی کی من زنده یم اون-۱۸سال بیشترناره-واین ثبوت سنی یکی ازمحاسن مرگه گاهی می دیل چنان ازدست می دایی خدابیامرز -پراز خشم ونفرت بوهوسته کی نگو ونپرس

***************

حالا می تحصیل هم تماما بوسته ومره سروسامانی بیگیفتام محل کاری دارم-ویک واحدآپارتمانی اجاره بوکودام-ومره خوش وخرم مشغول زندگی کودنم-اتفاق خاصی هم پیش نامو تا قابل به عرض ببه

***************

درآپارتمانی کی زندگی کنم-یک زن وشوهر با یک دختر تقریبا” 8ساله زندگی کوند-درب ورودی واحد اوشان درست روبروی درب واحد من بازا بوهه-گاه گداری زن مهربان همسایه -مرامورد لطف ومحبت قراردهه-سوپی-غذایی-میوه ایی- فاده خو دختر۸ساله یا-اون با شیرین کاری خاصی که مخصوص بچه های اون سن وساله-آیا-درزنه-ومرا فاده-.با لبخند شیرینی-خداحافظی کونه-شوداخل واحده خودشان-انقدرعجله داره کی مهلت ندهه من ازون تشکر بوکونم-انگارازمن خجالت کشه طفلک؟!بعداز نیم ساعت من ظرف خالیا خوب تمیزا کونم-درب واحد اوشانا-(آنهارا)تلنگری زنم-زن مهربان همسایه خودش-یا اونه مردمیانسال آیه اون ظرف ازمن فاگیره-ودرمقابل تشکرفراوان من-یک کلمه بیشتر نوگویه-(ببخشید شرمنده-قابل شمارانداشت-خیلی بما لطف کردی که اونو قبول کردی)با وجودیکه تصمیم قوی بیگفتام(گرفته ام) کی با کسی رابطه عاطفی برقرار نوکونم و ویشتردرلاک خودم ببم اما-اوشان خیلی درشکستن اراده من دخیلد!!

اکثراوقات درنهایت پافشاری دعوت بعضی همکارانا-کی مرابه عزا یاعروسی -یا دعوت معمولی -وادارکوند-ردکونم واگر ظاهرا” قبول بوکونم-اما به بهانه ایی خلف وعده کنم می دیل خوایه بیشتر تو خودم ببم وبا خواندن ونوشتن چیزهایی کی باب میل منه -اوقات فراغتا -پوراکونم-اجوری خیلی راحتم-مجبورنیم-کسی را سیم جیم پس بدهم !!هر رفتی یک آمدی داره-ورفت وآمد دوباره می تعادل روحی یا بهم نه الان۴ساله کی امان همسایه ایم -ومن کم کم این واحدا بیهامه-انگاران واحد آپارتمانی یا-از اول به نیت من بساختابود-انقدر تواین واحداحساس راحتی کنم نگو ونپرس انگارآبا واجدادی می آقاجانه خانه یا-طوری به خانه عادت بوکودامه کی بدون اون نتانم یکساعت جایی سر بوکونم-اصلا” مرا جای دیگر خواب نوبوره؟!

*******************

اگر من از اول سختگیری نوکودامه-الان باید روز وشب درخانه همسایه روبرویی طی بوکودامه-فقط برای خواب بیشامه می واحده درون!!مرد همسایه بعضی اوقات مرا گویه-بابا توخیلی سعی میکنی-تنهایی چطور روزگارتو سرمیکنی-دلت نمیگیره-چرا ازدواج نمیکنی؟! تو که الحمدالله همه چیز داری؟!اکثرجونا-آرزو دارن کار ومسکن داشته باتشند تشکیل خانواده بدهنداما تو انگار نه انگار…. من درجواب گویم-حاجی کی به من زن میده؟!-

مرد وزن مثل اسپند از جا -جهد-این چه حرفیه که شما میزنی-بهت قول میدم اگر به خواستگاری دختر استاندارهم بری-با داماد کردنت موافقت کنه واز خدا بخواد-سواد نداری که الحمدالله داری-ماشین نداری که داری-مسکن نداری که داری-از همه مهمتر شغل آبرومند نداری که داری؟!خودت نمیخوای برادر-چرا گردن این و اون میندازی-شما لب ترکن-من صدتا دختر برات فراهم میکنم-حیف که دختر ما ۱۰سال بیشترنداره وگرنه از خدامون بود

********************

اوشان خبر ناریدکی من برای یک زندگی مشترک هیچی کم نارم-بجز یک دل -دیلی کی سالها پیش بمردابو-وبا سیما دفن بوبوستابو-مدام این بیت حضرت مولانادرسرتاسر-وجودم باگردش خون گردش کوده دروجودخودم این-(بی همگان بسر شود-بی تو بسر نمیشود)-وندای باطنی ازطرف سیما اینکه(ترا- آتش عشق اگر پر بسوخت-مرا بین که از پای تاسر بسوخت!!)

کم کم رابطه من با همسایه به جایی برسه کی من با اصراراوشان -چند ساعتی برای شب نشینی -شم اوشانه پهلو-وزن ومرد همسایه خیلی دوست دارد بداند-کی من برای چی -انقدر تنهایی وغربتا-دوست دارمه-یکجورایی تصمیم دارد برای من نقش پدر ومادرابازی بوکوند ومی دست وبالا بندا کوند.حتی درچند مورد با معرفی بعضی از اقوام خودشان ودخترهای دروهمسایگان وواحدهای بالایی-آپارتمان و تو کوچه -مراتشویق به ازدواج بوکوند-اما هربار من به بهانه های واهی شانه اززیر بار خالی کونم..دخترک کلاس پنجمه- واکثر صوبان خوایم بشم سرکارسرراه اونایم رسانم مدرسه-اما همیشه یک علامت سوال به بزرگی -کوه می کله درون نقش دبسته…پدرو مادر به اون شکل وقیافه-کی بیشتر به مردم جنوب خراسان شبیه عیسد(هستند)-بقول امان-سیاه کیشمیشید–دختر بچه به این خوشگلی -سرخ وسفید ومو عینه گول باگدم(باباگندم-)-چطورامکان پذیر ببه؟!ته چهره اون مره ممایش(شباهت کم)-ناکام سیمایا دره!! تااینکی یکروز یک اتفاق همه چیه درباره اون دختربچه مره مشخصا کود-مردهمسایه با وجودیکه ۵۵-۵۶سال ویشترسن ناشتی -سابقه عارضه قلبی اش عود بوکودویکی ازرگهای اصلی قلبش مسدود بوبو-کی چندبار دربیمارستان امام رضا بستری وانژیوگرافی بوبوست (شد)اما-دکتران کم کم از ادامه سلامتی اش قطع امید بوکودادوعی تا ازمتخصصین بیماری قلبی کی بامن رفاقت داشتی مره صراحتا” اعلام بوکود کی اون ظرف کمتراز یکماه-سکته کامل قلبی کونه و امید زنده ماندنش خیلی کما-مگر اینکی همین الان به یکی از بیمارستانهای خارج از کشور منتقلا بوها-وتحت مداوا-قراربیگیره-کی امید زنده ماندنش بعد از ترمیم سیاهرگ آیورت-۵۰درصدا-ومنکه روابط عاطفی با خانواده اون پیدا بوکودابوم-نتانستام نسبت به ون مسیله بی تفاوت ببم-مخصوصا” کی اونه خانم بیچاره خیلی مره محبت بوکودابو-وفکر یتیم شدن دختر۱۰ساله مثل خوره مراخوردان دوبو(میخورد)….بفکر چاره جویی دکفتام-عی شب اونه خانما-پیشنهاد بوکودام-با مراجعه به فک وفامیل مقداری پول جوراکونه-مقداری هم من پس انداز داشتیم-بلکه بتانیم اونا به خارج از کشوراعزام بوکونیم-اما اون زن بیچاره-بوگوفت خودش واونه شوهر هیچ قوم خویشی بدرد بخوری ناردا-کی چنین کمکی بتاند کودان- پیشنهاد دوم من ان بو کی -واحد آپارتمانی بفروشه-شاید خرج مداوای اونه مرد فراهم ببه-بدبختانه-اون زن بوگوفت کی واحدآپارتمان هم اجاره یا مرا دینی-؟!عینه سنگه روی یخ بوبستام-…عی تا غده سنگین می قلبه رو بمانست مشتا -هونقدر(اندازه)…ازبلایی کی ترسیمه بازهم می سر بامو-من ۵-۶سال بو-می برارو خاخورانا سیر نیدابوم-می آقاجان خدابیامرزکی فوت بوکود من دوتا ۴۸ ساعت برای اون کفن دفن وختم وچهلم وسالگرد ویشتر وقت ننابوم (نگذاشتم )می مار بدبخت پیرزنا سالی یکبارهم نیدیمه-حالا-لاجرم باید-غصه امتا بوخورم-بیدام دوباره می خون دریا به جوش اموندره-بوبستام عینه روزهای اولی که سیمایا جدست(ازدست) بدابوم- قریب۵سال آزگار(پررنج)- با همه بدبختی وفلاکت وغریبی تن دربدابوم حالا نتانستیم از گیر-اومصیبت زنده واغوشتان…..؟!(فرارکنم)

خدایا چیره ان اجتماع انقدر بدبختی وفقر وفلاکت وجود داره-چیره هرچی تلاش کنی توی خودت ببه-مقدورنبه؟!هرچی سعی بوکودام مرا توجیه بوکونم کی به تو چی ربطی داره-؟!بیخیال بوبو-اما-می دیل بی صاحب طاقت ناورد.؟!اگر دیل آدم از سنگ وچوب هم ببه-بی تفاوتی دورازانسانیته-مدام مرا بد وبیراه گوفتیم-چیره دواره مرا گرفتارا کودما- بیچاره زناک-بوگوفت -حتی مغازه ایی کی اونه مردمشغول بکار بویا اجاره ایی یا-وبه علت بیماری درش تخته بوبسته وصاحب مغازه اونه عذرا بخاسته یا..خوب با ان تفاصیل معلومه کی -همسایه بیچاره هیچ راه گریزی ازمرگ ناره؟!اما هروقت به اون دختر بچه ده ساله فکر کودیم می جگر کباب بوسته- چندروزی ازماجرا بگذشت وکم کم حال مردهمسایه روبه وخامت بنه-وبنا به اصرار فراوان خودش از بیمارستان مرخص وبه خانه منتقلا بوست-تا به حساب خودش تو رختخواب خانه بمیره.؟!منهم مجبور بوبستام وقت بیشتری برای اون صرف بوکونم اکثر شبان علیرغم خستگی فراوان کاری-تا پاسی ازشب -خانه همسایه سرکودیم هروقت اونه حال روبه وخامت نه-تلفن کودیم پرستارامویی(می آمد) خانه واونه خرج ومخارجا تا جایی کی ازمی دست برآمویی تامین کودیم-گاه وگداری اونه فک وفامیلان عینه مردم بیگانه ازاون عیادت کودیدوکاردیگری از دست اوشان برنامویی-خدارا قهر نرسه بعضی اوقات به همسایگان طبقه بالاحسادت کودیمه؟!!!!!!!!!!

کی دور ازاون مهلکه بسر بردیدوانگار نه انگار داخل ا-آپارتمان خبری هم عیسا-بقول نیما یوشیج بزرگ-آی ادمها که درساحل نشسته شاد وخندانیدا-؟!یکنفر درآب دریا میسپارد جان….؟!

داخل آپارتمان ۴نفردرحال غرق شدن بود-اون بیچاره با اون زن-من ودختر بچه معصوم۱۰ساله -؟!یک شب من بجای عی تا ازهمکاران شیفت بوم-ساعت حوالی ده شب بو-کی دختربچه بابغض دردناکی-تلفن بزا-وبوگوفت:عمو جان خودتو برسون که باباجونم داره میمیره.؟!

انگار بیمارستان می کله روخرابا بوستا(شده)-فوری باماشین مره فارسانام(رساندم) خانه بیدام اون بیچاره نفس به شماره دکفته–وچیزی به پایان زندگی اش نمانسته…..؟!

با اشاره دست-خوزنا-حالی بوکود-کی دختربچه یا ازاطاق دورا کونه-زناک با دختربچه بیچاره خواستیدبوشود(بروند)راه پله-من اوشان صدا بوکودام -کلیدا-فادام بوگوفتام بشید-می خانه–برای چی راه پله؟!

بشید-اوشان بوشاد(رفتند) -من مرداک بستر کنار چهار پاچه بزام.؟!می دستا با دستهای بی رمق خودش بیگفت.ببرد طرف خولب-وبوسه بزه-اونه صورتا نوازش بوکودام تنگرا(تگرگ) مانسته-اونه ضربان قلبا-بیگیفتام-متوجه بوبوستام د-نفسی اونره باقی نمانسته-واون -نفسه به شماره دکفته-لحظاتی دیگر برای ابد از کار دکفه(می افته).برای یک لحظه مرد مثل بلبل شروع به حرف زدن بوکود-ازتعجب نزدیک بو-شاخ درباورم–بنظرم درواپسین لحظات زندگی خداوند اونا-فرصتی عنایت بوکودابو-تا اسرارمگویا فاش بوکونه…

مرد اول خیلی ازمن تشکر بوکودومن همیشه درزندگی عادت دارم اگرکسی ازمن تعریف وتمجید بوکونه-بند می دیل پاره بوهه(میشه)اون لحظه کی تمام امید مرد به من بو-حال عجیبی مرا دست بدابو-ومی ارسو(اشک) دامن دامن روی می گونه سرازیرابوستابو-وبعد ازسالها-مزه شورارسویا -احساس بوکودام-فکر کودیم یکی از بهترین عزیزان من کراجدست شویا-حسابی می دیلا عقده کهنه وغمهای مرام بوکوده(زنگ زده)درحال خالی شدن بو.ناگهان مرد همسایه چیزی بوگوفت کی دود از کله من بلندا بوست وخشکا زام؟!مرد بیچاره بوگوفت آقای شمالی”زهرا” رابه تو میسپارم-گفتم مادرش چی؟!اون بیچاره راچکار میکنی-؟!به کی میسپاری؟!گفت اون بیچاره به پای من سوخت-زن وفادارخوبی بود-اون میره روستا پیش مادرپیرش-یک جوری بقیه عمرشوطی میکنه-همه هم وغم من این بچه بیچاره است-میخواستم خوشبختش کنم اما-بخت با اون یار نبود-اون طفلک ازبدوتولد -سیاه روز وبدبخت-به این دنیا پا گذاشته؟!مرد هرچی ویشتردرباره دخترگب زه! من ویشتر-فاصله بین او وزن ودختربچه بیچارا احساس کودیم-کم کم می طاقت کرااز وراجی مرد بیمارطاقا بوسته بوگوفتام-باباجان-تو حالت خوش نیست نباید زیاد حرف بزنی مگر نمیفهمی که فشار زیادی به قلبت وارد شده وتمام بدنت داره میلرزه؟!چراواضح وروشن حرف نمیزنی کی چی شده؟!مرداک چوم ازحدقه بیرون بزابو-وعینه چاله پرآب بوبوستابو-انقد-رمق ناشتی تا اونه اشکا به روی گونه اش سرازیرا کونه–بعدازمکث کوتاهی بوگوفت این بچه ما-نیست..مابچه دارنمی شدیم-این اینوازبهزیستی تحویل گرفتیم-۹سال پیش زلزله رودبار ومنجیل یادته–؟!

گفتم سال۱۳۶۹-؟!سرشو به حالت تایید تکون داد-وگفت-من ازروی اون بچه خجالت زده ام-کاش اونا تحویل نمیگرفتم-اون که بدبخت وفلک زده بودگیرمن افتاد بدترشد-اگرمن تحویل نمیگرفتم یک آدم درست وحسابی تحویلش میگرفت وخوشبختش میکرد اما من تقصیرندارم-اون موقع وضعم خوب بود یک حادثه ناگوار زندگی منو از این رو به اون روکرد-آتش به انبارم افتادهست و نیستم سوخت-پارچه فروشی داشتم-توهمین بازاررضا-مال خودم بوداکثر مغازه ها ازبیمه خسارت گرفتند اما من-بیمه اش نکرده بودم وهی امروز وفردا میکردم-وازگیر بیمه فرارکردم. به خاک سیاه نشستم-یادآوری خاطرات تلخ اونه قلب رنجورا ویشتربدرد آوردی؟!-هروقت مکث کودی-فکر کودیم کی تماما کوده یا- دوست داشتم ویشترازدختربچه مره تعریف بوکونه!!

گفتم پس بهتره زنت راصدا کنی -بچه هم باشه-وصیتت رابه آنها بگی بچه ۱۰سال سن داره-بد وخوبو-میفهمه-تاکی میشه حقایق رو ازش پنهان کنی؟!ازسکوت سنگین مرد بفهمستام که باید زن ودختر بچه راصدابکنم-بوشام اوشانا خبرا کودام که باید مرداکه سرجور وقتی اوشان کنار بالین مرد-بنیشتاد(نشستند)مرد بی اختیار خواسته ازخو جاویریزه(بلند بشه)-ودختربچا-ماچ بوکونه امادوباره نقش بر زمین بوبوست(شد) اونه پلکان مثل دوتا لنگه درسنگین دبسته(بسته) بوبوست-(شد)من فکر بوکودام کی تماما کودا-واونه گبان نگفته باقی بمانستا-تا اونروزجان کنشه (جاندادن) کسیرا ازنزدیک نیدابوم امامرد خو-چومانا دواره بازا کود وخوزنا-کی زارزارگریه کوده با اشاره دست بفهمانی-کی-ادرار-کوچیک دارا-زناک لگنا بآورد اونه بسترکناربنا-بعدبا باکمک هم مرداکا بلندا کودیم تا-قضای حاجت بوکونه-دختربچه با چشمان بهت زده وغمزده آمرانیگاه کوده-چند لحظه مرداکا سراپا بداشتیم-اما ازادرارخبری نبود-انگارتجربه زناک ازمن ویشتربو-بوگفت-داره بهانه گیری میکنه-تا دیرترجان به عزراییل بده-حتما” هنوز حرفاش تمام نشده؟!

دواره اونه روی رختخواب درازاکودیم-مرداک با صدای برید ه بریده وضعیف بوگوفت-زهرا جان-منوببخش دخترم-نتونستم تروخوشبخت کنم اما توحالا دیگه بزرگ شدی باید رازی رو که۹سال ازتو پنهان کردیم-حالااززبان بابات بشنوی-تو بچه ما نیستی !مابچه دارنمیشدیم تروازبهزیستی تحویل گرفتیم-سالی که رودبار ومنجیل زلزله شده بود -پدرومادرت-برادران وخواهرانت -خدامیدونه داشتی یانداشتی-؟!

خلاصه همه کس وکارت زیرآوارموندند-وازدنیا رفتند-هیچکس حتی نتونست بفهمه نام نام فامیلت چیه-ترابا مجروحین ازتهران به مشهد آوردند-آخه بیمارستانها دیگه ظرفیت نداشت-ازبسکه مجروح زیاد بود-تو توهمین بیمارستان قایم مداواشدی-چون هیچ کس وکاری برات پیدا نشد-ترا به سازمان بهداری وبهزیستی سپرده بودند-دوسه ماه بعد از زلزله من تراتحویل گرفتم وتابحال ازهیچ زحمتی فروگزار نکردیم-خدا میدونه که من ومادرت هرچه از دستمان برمیآمد برات انجام دادیم-اما قسمت نبود یا من عرضه نداشتم ترا خوشبخت کنم -حالاهم می بینی که من دارم میمیرم؟!!!!!!

ترا اولا” به خدامی سپارم-دوما”به داداشت میسپارم-میدونم که خیلی دوستش داری-کارخدا بود که اونو سرراه ما قرارداد-هرچی دادشت میگه حرفاشو گوش کنی-خواهرخوبی براش باشی مرداک حال طوری دگرگون بوهوسه(می شد)کی برای یک لحظه فکرکودیم اصلا”مریض نیا-یا ناخبره شفا پیدابوکوده یا-غافل ازاینکی -تمام اون حالات دگرگون کارعزراییلا-کی درآخرین نفسهای زندگی اونا-مجال دهه-تا تمام خوحرفانا-بزنه.وچیزی ناگفته باقی نمانه-دختربچه زارزار گریه کوده-بند دیل منم انگار پارابوستابو؟!می چوم آرسوبندنامویی. زناک بیچاره یم-بدترازآمان گریه کود-زناکا بوگوفتام-بیا این بچه رابردار ببرتوواحدمن-درسا شوبخونه-طفلک دیلش داره میترکه خداراخوش نمیاد-دیدن چنین صحنه ایی اصلا”برای روحیه اش خوب نیست-زناک بوگوفت آقای دکتر-دیروزآخرین امتحان خردادماهشو داده طفک-دیگه درسی نداره که بخونه-گفتم کتاب قصه ایی چیزی-خلاصه سرشو یک جوری بند کن مگه نمیبینی داره تلف میشه طفک-تمام می صورتم پرازاشک بو-حسابی می دیگ غربت بجوش باموبو-ازدل تنگی می مادرپیربگیرتا برارخاخوران وگیلان وخاطرات-ازهمه بدتر خاطره تلخ مرگ ناگوارسیما.؟!راستی راستی اگر آدم ازنعمت اشک ریختن وسبک باری محروم بوبوهسابه-اونه دیل منفجرابوسته مرداک بیچاره با صدای ناله ماننددوباره می توجه یا-جلب بوکود -بیدام نه اون بدجوری نگرانه زهرایه-با دست اشاره کوده -که طفلابوبوریم اونه پهلو!!منم ازجابلندابوستام-دختربچه دستا بیگفتام-تاودام مرداک دست-خواستیم می دستا بوبورم عقب کی انگارمردمنتظرمی دس واونه کوچا(دست کوچک)دست بو-آمی سه تا دست برای لحظه بهم بچسبس (چسبید)-واون باهردوتادست که خوسینه جا-دشخاردابو(فشرده بود)-من وزهرا دستا ولا نوکوده-باهق هق گریه-بوگوفتام-خیالت جمع باشه-ازبابت زهرانگرانی نداشته باش-می صورتا طرف امام رضا(ع)بوکودام-وبوگفتام-آسوده وخاطر جمع باش-من به همین امام رضا-قسم میخورم برادرخوبی-برای زهراباشم-تا اون سروسامان نگیرد-ارام نمیگیرم وتا آخرعمر مثل یک برادرمراقبش هستم.

من سخت احساساتی بوبابوم وپشت سرهم اون جملاتا تکرارکودیم ناخبره صدای جیغ وداد زن-مرابخود باورد-ومتوجه بوبوستام-کی مرد تماما کوده یا(ازدنیارفته)؟!بوگفتم تف-براین زندگی-انگار همین دیروزبو-کی من با این خانواده کی خوش وخرم وبی دغدغه مشغول زندگی شیرین بودآشنا بوبوستام-چتوبا یک اتفاق ناگوارکانون گرمش ازهم پاشیده بوبوست واقعا” دنیا عجب معمای پیچیده ای عیسه؟! ادامه دارد

یک پاسخ ارائه کنید