لاجونی گَب/ واژه های اصیل لاهیجانی18

لاجونی گَب/ واژه های اصیل لاهیجانی
به قلم؛ محمود اصغری
نویسنده کتاب نگاهی به مردم شناسی لاهیجان

مَکابیج= بلال

_ وی-تَن=  برداشتن
_ بوروشته=  برشته
_ وَلگ=  برگ
_ کُل-پَر=  گلپر
_ لوختی=  برهنگی
_ بَه- بیشته=  بِریان
_ دَخوتَن=  کمین کردن
_ بَزک=  آرایش
_سورخه-سفید-اَو=  آرایش
_ وس-سه=  بس است/کافی است
_ خویش و قوم=  بستگان/فامبل
_ بَس- نیشتَن=  پناه بردن به پناه گاهی که در آن از پیگیری و گرفتار شدن، ایمن باشند)
_ وَسهَ- گودئن=  بس کردن/ تمام کردن
_ با-ذین=  بعد از این
_ به-دَش=  بعد از آن
_ کَشه=  بغل
_ کَشه- گیتئن=  بغل کردن
_ مَکابیج=  بلال
_ شولوغ-پولوقی=  بلبشو/هرج و مَرج