لاجونی گب/ واژه های اصیل لاهیجانی162

لاجونی گب/ واژه های اصیل لاهیجانی
به قلم؛ محمود اصغری
نویسنده کتاب نگاهی به مردم شناسی لاهیجان

تصویر ؛ صحنه ای از تعارف در جامعه

موضوع: زبانزد؛ لاجونی تاروف (تعارف لاهیجانی)

لاهیجانی ها، مانند همه ایرانیان، مردم خوش تعارف و مهمان نوازی هستند و در گب و. گفت های آن ها، نمادها و نشانه هایی از تعارف ها وجود دارد که از دیدگاه مردم شناسی، جالب و شنیدنی بوده و جا دارد تا مورد پژوهش قرار گیرد.
تعارف ها در فرهنگ مردم لاهیجان، این کُهن دیار زیبا وتاربخی، ریشه در ژرفای زندگی و تاریخ اجتماعی آن ها دارد. پاره ای از تعارف های لاهبجانی ها به شرح زیر است:
_ ذَس- بره سون= بفرمایید میل کنید.
_ چیزه کمه خورده نشه-نه؟= چیز کم را نمی شود خورد؟
_ آب گرمه، دس بسون= چای را میل کنید( منظور از آب گرم، فروتنانه ، چای است.)
_ خونه-بودون= خانه ات آباد
_ بالای سره= خیلی هم قابل است
_ آب ییلاق سازگار= سفر خوش بگذرد
_ دامادی حموم بشی= حمام دامادی بروی
_ شَمه زاک نومدار ببون= امیدوارم بچه شما نامدار(بلندآوازه) بشود.
_ خالی پَله، قابیل ندانه= پلوی خالی است. قابل شمارا ندارد.
_ اَمه چیشم سوی= نورچشم ماهستی
_ تی گوله ریکه عروسه=عروسی پسر گلتون
_ اَمه خونه روشنا گودی= خانه مارا روشن کردی
_ دیل به دیل، را دانه= دل به دل راه دارد
_ سازگار بَبون=سازگار باشد( آن گاه که به کسی واکسن تزریق می شود.)