علی – داستان
سالها- پیشترازین درعی تا از- روستاهای گیلان مردی بنام علی-زندگی کوده-علی بسیار آدم خوب ومهربانی بو-همه مردم روستا وابادیهای مجاور-اونا دوست داشتید ودرپاکی وصداقت و امانتداری- اون سر قسم خوردید.؟(میخوردند) بیچاره زمین کشاورزی ناشته بقول گیله مردان-خشکه نشین بو- اونه امورات با کارگری در باغ و بیجار(شالیزار)این واون گذشته عی سال چهار نفرازمردم روستا تصمیم بیگفتاد بوشود سفرحج آون موقع کی مثل الان ماشین وقطار……………………؟!
وهواپیما نوبو-مردم با اسب والاغ وپای پیاده – مسافرت شیده(می رفتند)مردم قوی واستخواندار بود-نه مثل آمان کی اول تا اخر عی تا خیابانا-پیاده نتانیم گذ(گذر) بوکونیم وواسی با تاکسی بیشیم(برویم)خلاصه خیلی زودتمام مردم آبادی از تصمیم چهارنفر واقفا(باخبر)بوستاد (شدند)-علی بیچاره وقتی بیشناوست (شنید)اوشان عازم مکه عی سدا(هستند) ناخبره اون دیل برای مکه پراگیفت ونتانست خورا بداره -دیل به دریا بزا وبوشو آون چهارنفر-وجه(نزدشان) که درتدارک سفربود-ومنت بوکود -کی منم شیمه آمرا بایما.؟!اما هرچی التماس بوکود اوشان راضی نوبوستادعلی یا-خوشانه آمرا بوبورد؟دلیله اوشانه مخالفت فقرونداری بو؟!چون علی وضع مالی خوبی ناشته وقادر نوبو پابه پای اوشان خرج بوکونه وخوآمرا آذوقه بوبوره خلاصه ازعلی اصرار وازاوشان انکار؟!سه نفرشان کرا کم کم راضی یا بوستیده(می شدند) اونا خوشانه امرا بوبورد-عی تا ازاوشان بنام حسن که -وضع مالی خوبی هم داشته بوگوفت من نانم اگر شومان دوست دارید عا-آقایه ولنده (بیچاره را)شیمه آمرا بوبوریدعیبی ناره ولی من حاضر نی یم حتی یک قدم با اون (اوسانم)-اصلا” غیرازفقرمالی مرا ازاونه فگ وفیج (قافیه نحس)خوش نایه-وقتی اونا چوم به چوم زنم می اشتها کورا به-امان خاییم بشیم زیارت خانه خدا-باغ وحش کی نخواییم بشیم-صادقه-مهربانه-عاقله ومومن-اجورچیزان کی مره نوبوست کار؟!تمام بزرگواری به پول ودارایی یه-گی اون الحمداالله ناره؟!
اون بایه- من شیمه آمرا نایم –شوم روستای دیگر با اوشان کی عازم مکه عی سد ملحق بوهوم؟!(بشوم)خلاصه اون سه نفر هم کی خیلی وابسته به حسن بود-اعلام مخالفت بوکوداد-وعلی بیچاره ناامید بوبوست –چون تا مکه راه درازی بو-باید زایران خانه خدا-چهار –پنج ماه زودتر راه دکفتابید-اوشان دریک روز صبح زود عازم مکه بوبوستاد وعلی هم ناامید از سفر به کارروزانه خودش کی کارگری وفعلگی بو-مشغولا بوست.
.. همه مردم آبادی متوجه بوبوستاد کی علی از زیارت خانه خدا بمانستیا-(جامانده است)-خلاصه پنج ماه هم بسر بامو واون چهار نفر روستایی با مسافران دیگر که از جاهای مختلف عازم مکه بود-با پای پیاده پس از تحمل رنج وزحمت فراوان با پای خونا آلود وابله بزا- درست قبل ازماه ذی الحجه فارساد (رسیدند)مکه.؟!
ناگفته نمانه کی حسنه آذوقه درراه رفتن به مکه تماما بوست –همان کسیکی اصرار فراوان داشته که علی نباید اوشانه امرا همسفرببا؟!
سه نفر دیگر صراحتا”اونا اعلام بوکوداد-کی-موقع برگشت خوفکرا بوکونه-باهرکاروانی دوست داره واگردا-واینکه توحق ناری یا- امی امرا بایی یا(برگردی) اونم هرچی التماس وزاری بوکود کی شومان دربازگشت ازمکه می خرجا فادیدا(بدهیدمن درمقصد یعنی روستا-شیمه خرج کردا تاوان دهما-باوجودیکه اون وضع مال خوب بو-اما هیچکدام ازسه نفرقبول نوکوداد-وبوگوفتاد -اذوقه باقیمانده مال سه نفرا-اگر اونا تقسیم برچهار بوکونیما-ممکنا دربیابان ازگرسنگی بمیرماوهرگز به آبادی فانرسیما -تا تی ورجا- تاوان فاگیرما—؟!بیابان شوخی بردارنیا-مال ومکنتی کی تو در روستا داری یا-هیچ بدرد امان دربیابان نوخورا-تو به اداب مسافرت-وتوصیه همسفران اهمیت قایل نوبوستیا-تراهرچی بوگفتیما اسراف نوکون-شکم چرانی ممنوع-تابع اکثریت بوبو-اهمیت ندی-وتی آذوقه به ته بکشی؟!اگرترا باخودمان واگردانیم بیشک تمام هست ونیست آمان سه نفراهم خوری و هیچکدام به مقصد نرسیم-دربیابان هم شمش طلا با خشت خام توفیری نوکونه-بخاطر همین ازبردن تو معذوریم؟! البته صددرصد اون کارخدا بو–تا همان بلایی کی سرعلی بیچاره باوردابو-خودشه سر بایه چیره کی ضرب المثله (با هردستی فادهی یا-باهمان دست هم پس گیری یا) –خلاصه روز موعود فرا برسی-واون چهارنفر همراه با جمعیت زیادی دورکعبه به طواف مشغول بوبوستاد هتوکی مشغول طواف بود-متوجه بوبوستاد-علی فقیر وبیچاره هم همرا مردم مشغوله طواف عی سا؟!اونم چی ؟!درست جلوی حسن-کی ازمخالفین سرسخت سفرعلی بو-وخودشم الان به سرنوشت اون دچارا بوستابو-وغمگین وپکر بو کی چطور واگردا روستا…؟!
وقتی اونه چشم به علی دکفت-انگار دینا یا اونه حواله بوکودادا.با دست بزا علی دوشا-واونا واپرسی رفق تو چطور-با بی آذوقگی-ترا فارسانیشا-مکه؟-اون چی ازاوشانه جلوتر؟! علی یم خو طوافا بوکود وهیچی نوگوفت…؟!اما حسن یک وجب ازعلی جدا نوبوستا-مبادا-اونا گوما-کونا..؟!چون بهترین کسی کی تانسته با کم ترین آذوقه–حتی بی آذوقا اونا فارسانه(برساند)-به محل علی بو؟!خلاصه مردم بعداز طواف وبرگذاری مناسک حج–مکه یا ترک بوکوداد-وهرکس راهی خو شهرودیار بوبوست؟!اما علی هیچ عجله ایی برای بازگشت ناشته باوجودیکه اکثر مردم کعبه یا -ترک بوکودادبود-اون همچنان مشغول زیارت وسیر وسیاحت خانه خدا بو؟!
حسن-کی برای بازگشت لحظه ایی ارام وقرارناشتی-؟!روبه علی بوکود وبوگوفت-تو تصمیم ناری واگردی روستا؟!علی بوگوفت تو چکار داری به من-چیره وجب به وجب می دوما-بیگفتایی ومرا راحت ننخی؟!حسن بوگوفت اخه من تصمیم بیگیفتام همراه تو واگردم!!علی بوگوفت-چیره همراه من؟!-برای چی با تی همسفران نازنین وانگردی؟!حسن هم خوماجرایه تمام شدن آذوقه یا-اونره-تعریف بوکود-ومخالفت سه تا رفیق همسفرا-کی حاضر نوبود خوشانه آذوقه یا با اون تقسیم بوکوندعلی هم اونا بوگوفت-من هم ترا با خودم نوبورم–بهتره هرطوری بو.بوسته تی رفیقانه-آمرا واگردی-آبادی ومی رافا(منتظر)نبوهی-کی محاله من ترا با خودم بوبورم؟!هرچی حسن التماس کوده-علی راضی نوبوسته حسن هم اصرارکوده اونه مرا واگردی-چون علی بلد بو-چطور بی آذوقه یا با کمترین آذوقه خورا فارسانا-خانه-؟!علی اونا بوگوفت مگر تو بمن رحم بوکودی تا من به تو رحم بوکونم-نه نه محاله ممکنه من ترا اجازه بدهم با من واگردی؟!-خلاصه حسن ناامید ودرمانده بوبوست-بوگوفت اگرمن تی مره نامردی بوکودام-حسن بوم-معرف به نزولخواری وحق یتیم پامال کن-وکنس؟!اماتو درهفت آبادی به نام نیک وصداقت ومهربانی معروفی؟!پس یک فرقی باید بین من وتو بوبوهه یانه؟!اگرمرا باخودت بوبوری روستا منم به همین کعبه قسم خورم تغییر روش بدهم وراه ترا درپیش بگیرم واز مستمندان دستگیری بکنم-ترا به همین خانه خدا مرا ناامید نوکون؟!
علی وقتی اونه پریشانی یا-بیده-واونه حرفانا گوش بدا-خوتحملا از دست بدا-وبوگوفت افسوس کی من نتانم مثل تو ببم -عیبی ناره رفیق -صبربکن من وتو باهم واگردیم روستا -به یک شرط—؟!حسن بوگوفت- باشه قبوله-هرشرطی داری با جان ودیل مراقبوله –قسم خورم وقتی هم فارسیم(رسیدیم) آبادی ده برابر تی خرج کردا-ترا پسا دهم علی بوگوفت نه لازیم نیا-تو مرا تاوان بدهی اما باید به همین خانه خدا–قسم بوخوری کی –تا زنده ایی برای هیچ کس تعریف نکنی چطورازمکه واگردستایی یا-(برگشته ای)آبادی؟!حسن بوگوفت مگرچی اشکالی داره من برای مردم تعریف بوکونم؟!علی بوگوفت-بخاطر اینکه اگر تو مرا لو بدهی من ده یک دقیقه زنده نمانم؟!حسن بوگوفت خیلی خوب من به همین خانه خدا قسم خورم کی تا زنده یم –برای کسی بازگو نوکونم؟!وقتی حسن قسم بوخورد-بعد اونا-سوال بوکود خوب من روستا خیلی کار دارم-تو تصمیم ناری حرکت بوکونی؟! علی بوگوفت نه-فعلا” هیچ عجله ایی درکارنیه-چون امان باید طوری حرکت بوکونیم کی نه ازاوشان زودتر فارسیم نه دیرتر…انشاالله پنج ماه دیگر راه دکفیم—حسن دونه چوم از تعجب گردا بوست با تعجب بوگوفت پنج ماه دیگر-بیدینم تی عقلا ازدست ندایی؟!
علی بوگوفت اگر تو تصمیم داری با من واگردی-پس حرف نزن- هروقت من بوشام ترا هم باخودم بورم-تو اصلا” کاری به رفتن داشتن نوا-؟!حسن بوگوفت به روی چشم من اصلا یک کلمه گب نزنم؟!
خلاصه مردم همه خانه خدایا تخلیه بوکود –اما اون دونفر با افرادی کی اوشانه راه خیلی به کعبه نزدیک بود بمانستاد—پنج ماه از ماجرا بگذشت –عی روز صبح زودعلی بعداز نماز حسنا بیدارا کورد وبوگوفت-زود باش تی نمازا بخوان کی عازم رفتنیم-حسنم با خوشحالی خو نمازا بخواند-واماده رفتن بوبوست؟!
علی یکبار دیگر اونه قسما-اونا-یاداوری بوکودبعد حسنا دستا محکم بیگیفت واونا –بوگوفت تی دوتا چوما خوب دبد-حسنم خو چومانه دبست وبعد از بسم الله –به دستور علی خو چومانا بازا کود -نزدیک بو-از تعجب شاخ بیرون باوره—چیره کی صاف در کنارمیدان خوشانه روستا عیسابو…؟!(رسیده بود)
خلاصه علی یکبار دیگر اونه قول وقرارا-گوشزد بوکود وباهم خدا حافظی بوکود-هرکس بوشو-خوخانه زندگی سر………..؟!
بعدازاون ماجرا-حسن هروقت علی یا-درمحل ده عی-(میدید)-بی اختیار دولا بوبوهسه و ووانا تعظیم کوده –علی یم اونا از اون کار دمغ کوده حسن خو دیله درون گوفته-مردم بدبخت هیچ اطلاع ناردا-کی اون چکاره یا-؟!اونقدر اونره احترام قایلد-وای به روزی کی بفهمد اون مرد خدایا-وطی العرض کونا-به چشم بهم زدنی از این سردنیا به اون سردنیا تانه بوشا اونه دیل خواسته هرنوع کمکی به علی بوکونه-اما علی ازقبول هرگونه کمک خودداری کوده؟!
خلاصه چندماهی ازماجرا بوگذشت-تا اینکه تابستان فارسه-مردم کشاورز-کم کم شروع به درو-شالی بوکوداد-علی هم کی کارگری کوده-با سه تا برارکی شالیزار بزرگی داشتیده قرارداد دبست کی اوشانه شالیزارهما تنهایی درو بوکونه؟!شالیزارهم طوریه بعضی قسمتان کی زودتر نشاکاری بوبوسته(شده) زودتراماده درو عی سه-بعضی قسمتان کی دیرزیرکشت بی شه دیرتر باید درو بوبوهه؟!چندروزی از درو بگذشت وعلی تمامه شالیزارا-درو بوکود وبرای دریافت دستمزد بوشو خانه براران؟!سه تا برارهم بوشاد-شالیزارا سربزند-بیدیند-کی درچی حالا؟-متوجه بوبوستاد علی تمام-تروخشک رسیده ونارس همه یا- دروبوکوده-؟
وقتی براران با اون صحنه روبرو بوبوستاد اوشانه خون بجوش بامو—ومهلت نداد کی اون حرف بزنه-با مشت ولگد دکفتاد اونه جان تا خدا خواستی اونا کتک بزاد واونه سم وساقا(سرتاپا) خوردا کوداد-بعدانم اونا–با طناب خوب دبستاد وکشان کشان باورداد میدان آبادی-مردما خبراکودادمردم همه فوبوستاد میدان آبادی-حسابی اوشان دور دیوار گوشتی ترتیب بداد—؟!
وقتی براران ماجرا شالیزارا مردمه ره تعریف بوکوداد-مردم هم فتوی به قتل علی بداد—علی بیچاره وسط گود-کفتابووسه تا باران با چوب وچماق حسابی دکفتابود اونه جان-؟!تا خدا خواسته اونه سرو کله یا فوکوفتده(میکوبیدند)-ناگهان ازوسط جمعیت حسن فریا بزه های بی انصافان-دست بدارید-اونا عاجوری(اینطور) نزنید؟!براران کی ازاعتراض وداد وفریاد حسن تعجب بوکودادبود اونا حمله بوکوداد وبوگوفتاد برای چی تو ازون دفاع کونیا-درحالی کی همه مردم از دست اونه کرده کار ناراحت وعصبانیدا(درخشم)-حسنم با داد وفریاد بوگوفت-اونا نوا بزنید کی اون از خوبانه-؟!
اون مرا به یک چشم بهم زدنی از مکه باورده تا روستا—؟! اون مستجاب الدعوه عی سه-وطی العرض به کونه؟! علی بیچاره کی وسط گود کفتابو-تامتوجه حرفهای حسن بوهه خوجاسر نیشینه-صحیح وسالم-؟!وگویه مگر تو خانه خدایا قسم نوخوردی از اون ماجرا هیچ دم نزنی وکسیرا خبردارنوکونی؟!
حسن گویه آخه بی انصاف-تو زیر چوب وچماق کرا مرداندری- می دیل طاقت ناورد-اگرحرف نزابیم کی عا سه تا برار تره ریز ریزا کودید؟!علی محکم با دست به خو پیچانی زنه وگویه –ای بی انصاف –هیچکدام اون چوب وچماقان به من نوخورده-حالا کی تو مرا لو بدی-من ده زنده نمانم-تا حرفانه علی تماما بوهه-هویا نقش برزمین بوهو(میشود) وجان به جان آفرین تسلیم کونه—؟!مردم آبادی وسه تا براران-ازاینکی دیر خبرداراون موضوع بوبوستابود-خوشانه سرو کله یا زند-وبدرگاه الهی استغفارکوندحسن بیچاره هم کی خلف وعده بوکودابو وخودشه قسما بشکنابو حسابی شرمنده بوهوهه(میشود) مردم آبادی و اون سه تا برار با چوم گریان علی یا کفن ودفن کوند ومتوجه بوهود کی هیچ اثری از ضربه چوب ومشت ولگد بر بدن اون دینه یا؟!بعد از کفن دفن براران راهی شالیزاز بوهود-با تعجب دیندکی تمام شالی های درو شده خشک وخشکه—وهیچ اثری از شالی تر نیه؟تازه اوشانه محصول هم چند برابر محصول هرساله؟!
خلاصه گریه وزاری هیچ فایده وثمری ناشته-ومردم تصمیم گیرد-اگر درزندگی اونه قدرا ندانستابود-درمردن وبعد ازمرگ قدر اونا بدارد همه باکمک همدیگراونا هویا دفن کوندو مقبره وبارگاه چاکوند با وجودیکه نه امام زاده بو ونه سید به عنوان یک مردم عارف سالهای سال از اون مقبره حفاظت کوند-وزیارتگاه خاص وعام بوهوهه-واون کسی نوبو-غیرازهمین دانای علی خودمان-ومیدان آبادی هم درست همان جایی که اون الان دفنه وبه مرور زمان بوبوسته اول خیابان بیستوان -ورودی شهر رشت؟؟!جالبتر اینکه کم کم با افزایش جمعیت واتومبیل آرامگاه دانای علی کی درست وسط خیابان نهابو-مانعی برای عبورماشینان بوهه-ونقشه خیابان صاف از وسط مقبره ردا بوهه شهرداری همان موقع تصمیم گیره اونه مقبره یا خرابا کونه–اما هیچ کس حاضر نوبوهه-اونه مقبره یا بلدوزربزنه؟شهردار وقت-هرکسا وادار به اون کار کونه هیچکس رضا به اون کار نوبوهه-تا اینکی خودش تصمیم گیره -شخصا” با لدزوراونه قبرا خرابا کونه ومردم بفهمد کی اون هیچکاره یا وهیچ کراماتی ناره بخاطر اینکی نه سیدا ونه امام زاده-و مردم ازون بتی بساختادا-خبربه یکی ازعلما متنفذکی طرفدار پروپا قرص اون بورسه-اونهم هرکاری کونه نتانه جلوشهردارا بیگیره نهایتا”–مردم اونا دورا کوندو گوید چی باید بوکونیما-تکلیف چی یا؟!اون عالم هم گویه هیچ اقدامی لازم نیا.آگر اون شهردارتا صبح زنده بمانا-اشکالی ناره بدا-اونه مقبره یا خرابا کونه-خبربگوش شهردار رسه-شهردارهم با تمسخر گویه-ان گبان همه بیهوده یا .
وبرای ایجاد رعب و وحشت بیهوده یا-من فرداصبح اونا خرابا کونما تا همه مردم تماشا بوکوندا ومتوجه بوبوهودا کی اون هیچ کاره یا؟!
از قضای روزگار شهردارکی شش صبح تصمیم به ویرانی آرامگاه داشته –ساعت پنج صبح سکته کونه ودار فانی یا وداع کونه-مردم مطمین بوهود کی اون دانای علی واقعا” مرد خدایا وباید اونه آرامگاه صحیح وسالم پابرجا بمانه؟!ازاون موقع به بعد دهیچ احدی جرات نوکونه مقبره دانای علی یا چپ نگاه بوکونه-وبرتعداد زایران روز بروز افزوده به–وشهرت فراوانی بدست آوره؟؟!!!!!!!!!
روزها وسالها گذره وروز بروز با افزایش جمعیت وتعداد ماشینهای عبوری-مشکل ترافیک سنگین درخیابان بیستون رشت پیش آیه-تا اینکه مسیولین شهر تصمیم گیرد راه اون خیابانا- به طرف دیگر انحراف بدهد-وکمربندی ایجاد به-بعد از احداث کمربندی وروانی ترافیک کم کم تصمیم گیرد-برای همه قسمتها ی شلوغ وحتی شهرهای دیگر هم کمربندی ایجاد بوکوند-به اون ترتیب کمربندی درهمه شهرهای ایرانم احداث بوهوهه-وآرامگاه دانای علی همچنان پابرجا مانه وزیارتگاه خاص وعام ومشتاقان فراوان-بطوری کی خیابان بیستون رشت اولین کمربندی کشورثبت وضبط به-وکم کم به همه شهرهای دیگررسه آرامگاه دانای علی روزانه زیارتگاه مردم فراوانی عیسه کی به کرامات اون اعتقاد دارد وحاجتهای فراوانه اوشانا براورده بوکوده–وهمه کسانیکه به عنوان راننده ومسافربا ماشین از پهلوی آرامگاه ردا بوهد مبالغی بصورت دلخواه نذر کوند وداخل صندوق نذورات تا ودد-بنا بقولی اهالی رشت وشهرستانهای مجاور-روستا ها وبخشهای تابعه برای تیمن وتبرک در مراسم عروس بوری -ماشین عروس ودامادا-سه دورمقبره گرداند(میگردانند) -بعد به خانه داماد واگرده-وان کارمبدل به یکی از مرسومات واداب هرعروسی ببه(شده) درمراسم عزاداری وماه محرم نیزبه عنوان یک تکیه مقدس و باارزش محل تجمع عزادارانه-دانای علی بین مردم استان ازقرب و قیمت واحترام خاصی برخورداره-هرایرانی کی با نام وشجره وپیشینه عرفان اون مردخدا-آشنایی بداره-ازمریدانه-وسرتعظیم درمقابل عظمت ان فرود اوره دانای علی نمونه بارز-این بیت شیخ اجله؟!
-سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز”
مرده آنست که نامش به نکویی نبرند؟!
گرگان-هفتم فروردین 1387
