لاجونی ایشتو زئین 16

ایشتو زئن= درلفافه سخن گفتن/به در می گویند و منظور این است که “دیوار” بشنود!
در گویش لاهیجانی، به گفته کنایه آمیز، ”ایشتو زئن” گفته می شود و این کنایه ها در حضور آن کسی که منظوراو است، به کار برده می شود.
به قلم و با پژوهش؛ محمود اصغری/نویسنده کتاب نگاهی به مردم شناسی لاهیجان

*******************************

موضوع ؛ لاجونی ایشتو/چای-مای گودَن( ادا-اشاره کردن)

لاجونئین، وقتی اینَن، کسی او گوشه کنارون، ادا-اشاره، که-دره، گونَن( ایشتو زئینن) ؛ “چای-مای” کادره“. خوانه چیزه، بی سرو صدا، به کسی بفهمونه!
اینن= می بینند
گوشه- کنارون= گوشه کنار ها
کَه-دره=می کند
خوانه= می خواهد

برگردان فارسی= لاهیجانی ها، آن گاه که می خواهند در جمعی، چیزی را به کسی، آن هم بی سرو صدا، بفهنانند، می گویند؛ طرف، “چای-مای” می کند. یعنی با اداو اشاره و کنایه، می خواهد موضوعی را به کسی بفهماند!

سفره سه نیشته-بوم، می خاله-پسر، هی، مه چای-مای گود!

جون ساق ببین، شمه ره گونَم