لاجونی ایشتو زئین 9

ایشتو زئن= درلفافه سخن گفتن/به در می گویند و منظور این است که “دیوار” بشنود!
در گویش لاهیجانی، به گفته کنایه آمیز، ”ایشتو زئن” گفته می شود و این کنایه ها در حضور آن کسی که منظوراو است، به کار برده می شود.
به قلم و با پژوهش؛ محمود اصغری/نویسنده کتاب نگاهی به مردم شناسی لاهیجان

*******************************

موضوع ؛ لاجونی ایشتو/ سُمَه،سیفته

سُمّه= سُمبه= میله ای که لوله تفنگ را با آن پاک می کردند.

از قدیم نَدیمون، وقتی لاجونئین که-سه دئین که نرم خو، نی-یه و نَرمَش نَدانه، و نه-شانه بااو دَکَتَن!/ اشتو زئین وگوتَن؛ ” سُمبه، خیلی سیفته/یاسُمبه، خیلی پور زوره!”

برگردان فارسی= لاهیجانی ها، آن گاه که کسی، در روابط اجتماعی، انعطاف پذیر نیست و نمی شود بااو درافتاد و درافتادن بااو، همانا” ورافتادن” است. به کنایه، می گفتند؛ ” سُمبه، خیلی سفت و پُر زور است!”

زاکون؛ اگه به کسی بربخوردین که سُم-مَش، پور زور بَبون، چی کار کونئبن؟

*******************************

موضوع ؛ لاجونی ایشتو/ بگی بنی شونه دونه/ کنایه از؛ ” سره کار گذاشتن کسی”

از قدیم نَدیمون، وقتی لاجونئین خواسَن، کسه مشغولا کونَن، یا اونه سره کار بَنئین، با خوردنی ها و هرچیز دیگه، اونه سَره گرمه گودَن و خوشونه کار انجوم دان و اشتو زئین که؛ ” اینم، بگی بینشونه دونه”

برگردان فارسی= لاهیجانی ها، آن گاه که می خواستند کسی را مشغول کنند و به کارشان برسند، خوردنی با وسایل سرگرمی و هر چیز دیگری را به کسی که مانع کار می شد، می دادند، تا او مشغول باشد و این ها، کارشان را بدون دغدغه، انجام دهند. آن گاه که چنین می کردند، می گفتند؛ ” این هم برای مشغول کردن طرف!”

شَمه تا الونه-ی، از ” بگی، بنیشونه- دونه” ایستفاده بودین؟

جون ساق ببین