لاجونی ایشتو زئین1

ایشتو زئن= درلفافه سخن گفتن/به در می گویند و منظور این است که “دیوار” بشنود!
در گویش لاهیجانی، به گفته کنایه آمیز، ” ایشتو زئن” گفته می شود و این کنایه ها در حضور آن کسی که منظوراو است، به کار برده می شود.
به قلم و با پژوهش؛ محمود اصغری/نویسنده کتاب نگاهی به مردم شناسی لاهیجان

*******************************

١- اونه باقه له مگس بَزه

در مورد کسی که دَمق و حالش گرفته است.

٢-اونه گوْ بَزاسه

کنایه از یک اتفاق غیر منتظره و ناراحت کننده است.

٣-اونه آقایون دن نه

حال و حوصله ندارد.

۴.قاتوک بوده

سن و سالی دارد/دارای تجربه است.

۵.هه له سَرسَر ببیشته

حالا اول کاراست.

۶.ناخنک چی، صاب سلیقه! 

کنایه از دست اندازی و تجاوز به حقوق دیگران و در عین حال، اِعمال سلیقه کردن!

٧-بسوته،ببیشته

کنایه از چهره درد و رنج کشیده است.

٨-سنگه خوج

کنایه از آدم هایی که انعطاف ندارند.

٩-گْو دکَته بازار

کنایه از بی سرو سامانی و هرج و مَرج است.

١٠-چوری بوبو

کنایه ازانعطاف ناپذیری و متحول نشدن

١١-تور توری زئن

کنایه از رفتارهای ناهنجار

١٢-سوتوروف(سوروف)

کنایه ازحضور فرد مزاحم در میان یک جمع خودی و هماهنگ
توضیح؛ سوتوروف به گویش لاهیجانی، دانه رنگی آمیخته با برنج که دور می ریزند.

١٣-لیسکه

کنایه از سَمِج بودن

١۴-تَره تنگولا

کنایه از جوان و بی تجربه گی

١۵.کوره پبچه

کنایه ازکسی که مانند گربه، شناخت و معرفت ندارد. نمک می خورد، نمکدان می شکند!