لاجونی گب/ واژه های اصیل لاهیجانی100
لاجونی گَب/ واژه های اصیل لاهیجانی
به قلم؛ محمود اصغری
نویسنده کتاب نگاهی به مردم شناسی لاهیجان
سُفال دَچین= سُفال چین
_ بی نُم و نیشُن= گُمنام
_ بی نُم و نیشُنی= گُمنامی
_ گوم پوم بُنْ= گُم و گور شدن
_ مَصِت= گناه
_ مَصِت دَشتَن= گناه داشتن
_ جَ= گُنجایش
_ چیشنَک= گُنجشک
_ سُفال دَچین= سُفال چین ( کسی که سفال های خانه های سفال سر را چینش می کند.)
_ دولَبچه= گَنجه
_ لَجین آو= گَنداب
_ گُندَگی= پیلَُگی
_ گَندومی= گندم گون
_ بَپیسّه= پوسیده
_ لَلْ= گُنگ
_ جَلفْ= گود
_ چَله دَکَتَن= در گودی افتادن
_ چَله= گودال
_ پیله چَله= گودال بزرگ
_ جَلف بُن= گود بودن
_ جَلفی= گودی
_ گوْ کوله= گوساله
_ میش= گدسفند ماده
_ قوچ= گوسفند نر
_ چَچول بَز= گوش بُر/ حُقه باز
_ چَچول بَزی= گوش بُری/ حُقه بازی
_ گوشت خُر= گوشت خوار
_ پور گوشت= گوشت دار
_ قصَب= گوشت فروش
