لاجونی گب/ واژه های اصیل لاهیجانی100

لاجونی گَب/ واژه های اصیل لاهیجانی
به قلم؛ محمود اصغری
نویسنده کتاب نگاهی به مردم شناسی لاهیجان

سُفال دَچین= سُفال چین

_ بی نُم و نیشُن=  گُمنام
_ بی نُم و نیشُنی=  گُمنامی
_ گوم پوم بُنْ=  گُم و گور شدن
_ مَصِت=  گناه
_ مَصِت دَشتَن=  گناه داشتن
_ جَ=  گُنجایش
_ چیشنَک=  گُنجشک
_ سُفال دَچین=  سُفال چین ( کسی که سفال های خانه های سفال سر را چینش می کند.)
_ دولَبچه=  گَنجه
_ لَجین آو=  گَنداب
_ گُندَگی=  پیلَُگی
_ گَندومی=  گندم گون
_ بَپیسّه=  پوسیده
_ لَلْ=  گُنگ
_ جَلفْ=  گود
_ چَله دَکَتَن=  در گودی افتادن
_ چَله=  گودال
_ پیله چَله=  گودال بزرگ
_ جَلف بُن=  گود بودن
_ جَلفی=  گودی
_ گوْ کوله=  گوساله
_ میش=  گدسفند ماده
_ قوچ=  گوسفند نر
_ چَچول بَز=  گوش بُر/ حُقه باز
_ چَچول بَزی=  گوش بُری/ حُقه بازی
_ گوشت خُر= گوشت خوار
_ پور گوشت=  گوشت دار
_ قصَب=  گوشت فروش