لاجونی گَب/ واژه های اصیل لاهیجانی11

لاجونی گَب/ واژه های اصیل لاهیجانی

به قلم؛ محمود اصغری

نویسنده کتاب نگاهی به مردم شناسی لاهیجان

طاقچه= طاقچه اطاق های قدیمی

_ تادی-گودَن=  عجله کردن
_ دَس انبار=  انبار چوبی با پایه های خراطی شده، برای نگهداری باقی مانده غذا، میوه هاو…
_ برنج انبار=  انبار چوبی بزرگتر از دس انبار، برای ذخیره برنج مصرفی خانه
_ رو- ویگیر=  آرایش کننده صورت بانوان/”صورت آرا
_ دولابچه=  صندوق ثابت در دیوار خانه
_ صورت- هه-گیری=  صورت گرفتن(مستند کردن) از توافق خانواده عروس و داماد
_ دیم=  صورت
_ طاخچه=  طاقچه اطاق
_ رَب=  تاقچه بالای اطاق(رَف هم گفته می شد.)
_ طاله=  بخت/طالع
_ اَبچ=  گَس
_ ایشتو- زئین=  کنایه زدن/ طعنه زدن
_ دَرازه- دئه-ن=  طول دادن کاری
_ تونگی=  طرف بلوری برای دوغ و شربت و…
_ دَوَ-له-آ-دئَن=  شانه خالی کردن از مسئولیت
_ چْو=  شایعه
_ چوْ – تو-ده-ئن=  شایع کردن
_ شی=  شبنم
_ رشک=  تخم شپش(سوبوج)
_ بُوشور- وراز=  شستشو و نظافت کردن
_ کولَش پیته =  یک مُشت کاه (کولَش)
_ پیته=  پارچه با کاه(گلوله شده)
_ سینه-اَو-گودَن=  شنا کردن