لاجونی گَب/ واژه های اصیل لاهیجانی23

لاجونی گَب/ واژه های اصیل لاهیجانی
به قلم؛ محمود اصغری
نویسنده کتاب نگاهی به مردم شناسی لاهیجان

اَشپول= خاویار/ تُخم ماهی

_ مورغونه گودئن=  تخم کردن
_ اَشپول=  تُخم ماهی(خاویار)
_ تَشتَن=  تراش دادن
_ تَرَش دئن=  تراش دادن
_ دَفاچ=  تراوش
_ تَرَک – حَلوه=  ترحلوا
_ تَلخون=  ترخون (گیاه)
_ پوک=  تُرد(آن چه زود خُرد و شکسته می شود)
_ زرنگ=  تَردست
_ زرنگی=  تَردستی
_ دودیلی- دَشتَن=  تردید داشتن
_ دودیلی- گودَن=  تردید کردن
_ اَخْم بَزه=  تُرشرو
_تورشه- وا‌شه-ی=  گیاه تورشک
_ ویل- گودئن=  ترک کردن
_ کَه-کیج=  تره تیزک (شاهی)
_ تی-لیت=  ترید(نان خُُرد کرده در شیر یا دوغ و آبگوشت و مانند آن ها، که خیس و خورده شود)
_ ته- بِه=  تعزیه
_ ته-بِه خون=  تعزیه خوان
_ فیلی=  آب دهان/ تُف
_ فیلی- فودئن=  تُف انداختن
_ سَم کردَن=  تقسیم کردن
_رَخشَن=  تقلید صدا کردن به تمسخر
_ تَک=  تنها
_ تیک=  آوای عقربه ساعت/تیک، تیک
_ توکُن=  تکان
_ توکون خوردن=  تکان خوردن
_ توکُون دئن=  تکان دادن
_ ای-فاده=  تکبّر
_ ایفاده-گودَن=  تکبّر کردن
_ تَکه دئن=  تکیه دادن
_ پوشته گودئن=  تلمبار کردن
_ تنگوله=  تَلنگُر
_ تومون=  تُنبان